صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4022

1. چه شد که دامن یار از کفم رها گردید

2. که بوی گل نتواند ز گل جدا گردید

3. ز بیخودی چو عنان گسسته رفت از دست

4. به بوی زلف تو هر کس که آشناگردید

5. منم که نیست ز آرامگاه خود خبرم

6. وگرنه قطره به دریا ز ابر واگردید

7. نسیم عهد که یارب گذشت ازین گلشن

8. که سربسر گل این باغ بیوفا گردید

9. مرا به گوشه چشم عنایتی دریاب

10. که استخوان من از سنگ توتیا گردید

11. ز ریزش دل من اندکی خبر دار

12. کسی که دامن گل از کفش رهاگردید

13. چو ماه عید به انگشت می نمایندم

14. ز بار درد اگر قامتم دوتاگردید

15. ازان زمان که مرا عشق زیر بارکشید

16. قد خمیده من قبله دعا گردید

17. هزار خانه آغوش را به خاک نشاند

18. ترا به خانه زین هر که رهنما گردید

19. چسان ز میکده مخمور بگذرم صائب

20. نمی توان ز لب بحر تشنه واگردید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آزمودم مرگ من در زندگیست
* چون رهم زین زندگی پایندگیست
شعر کامل
مولوی
* گل و نرگس به هم دیدى به نوروز
* چنان بودند آن هر دو دل افروز
شعر کامل
فخرالدین اسعد گرگانی
* هشیار به هنگامۀ محشر نتوان رفت
* ای کاش که از سایۀ تاکم گذرانند
شعر کامل
حزین لاهیجی