صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4154

1. از آفتاب چاشنی صبح شد بلند

2. عمر دوباره یافت ز راه گداز قند

3. بگذار تا به داغ رهایی شود کباب

4. صیدی که همچو تاب نپیچد بر آن کمند

5. ما را چه نسبت است به مجنون که جوش ما

6. نگذاشت گردباد ز هامون شود بلند

7. از روی گرم شکوه ما می شود تمام

8. یک ناله است سرمه آواز این سپند

9. علم تو چون محیط به اسرار غیب نیست

10. ز نهار لب ببند ز چون و چرا و چند

11. چون گل شکفته باش درین انجمن که صبح

12. تسخیر کرد روی زمین را به نوشخند

13. در آتش زوال بود نعل رنگ و بو

14. ز نهار دل به غنچه این بوستان مبند

15. از گل به وام گوش ستانند بلبلان

16. در گلشنی که ناله صائب شود بلند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تو مرد صحبت دل نیستی، چه می دانی
* که سر به جیب کشیدن چه عالمی دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن
* که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت
شعر کامل
حافظ
* مرا به ساده دلی های من توان بخشید
* خطا نموده ام و چشم آفرین دارم
شعر کامل
نظیری نیشابوری