سخن بزرگان
بزرگى آفريننده در انديشه‌ات، آفريده را خُرد مى‌نماياند در ديده‌ات.
لینک اشتراک گذاری
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست) کپی شد
غزل شمارهٔ 735
1. طاعت کند سرشک ندامت گناه را
2. ریزش سفید می کند ابر سیاه را
3. نقصی به سرکشان ز تواضع نمی رسد
4. حسن از شکستگی شود افزون کلاه را
5. ز افتادگی به مسند عزت رسیده است
6. یوسف کند چگونه فراموش، چاه را؟
7. از عشق پاک، دایره حسن شد تمام
8. آغوش هاله ساخت کمربسته چاه را
9. تا گشت روشنم که به جایی نمی رسد
10. کردم گره چو لاله به دل دود آه را
11. مشکل که خط سبز به انصاف آورد
12. آن چشم نیم مست فراموش نگاه را
13. خواهد به صد نیاز ز درگاه بی نیاز
14. صائب دوام دولت عباس شاه را
بعدیقبلی
×
×
هیچ نظری ثبت نشده