لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4174

1. محبوس آسمان چه پروبال واکند

2. در زیر سنگ سبزه چه نشو ونما کند

3. از بس درشت می رود این توسن فلک

4. وقت است بند بند من از هم جدا کند

5. انجام کار ما و غم یار روشن است

6. یک شمع بی زبان چه به چندین صبا کند

7. سر رشته حیات چو از دست رفت رفت

8. زلف ترا ز دست کسی چون رها کند

9. نسبت به مد شکوه ما زلف نارساست

10. عمر خضر به شکوه ما کی وفا کند

11. باد خزان که خار به چشمش شکسته باد

12. فرصت نداد غنچه ما چشم واکند

13. زودآ که در قلمرو شهرت علم شود

14. هرکس سخن به طرز تو صائب اداکند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
* که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را
شعر کامل
حافظ
* منکه چون سرو از جهان یکباره آزاد آمدم
* دامنم چون نرگس ار پر زر نباشد گومباش
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
* چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ