لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4174

1. محبوس آسمان چه پروبال واکند

2. در زیر سنگ سبزه چه نشو ونما کند

3. از بس درشت می رود این توسن فلک

4. وقت است بند بند من از هم جدا کند

5. انجام کار ما و غم یار روشن است

6. یک شمع بی زبان چه به چندین صبا کند

7. سر رشته حیات چو از دست رفت رفت

8. زلف ترا ز دست کسی چون رها کند

9. نسبت به مد شکوه ما زلف نارساست

10. عمر خضر به شکوه ما کی وفا کند

11. باد خزان که خار به چشمش شکسته باد

12. فرصت نداد غنچه ما چشم واکند

13. زودآ که در قلمرو شهرت علم شود

14. هرکس سخن به طرز تو صائب اداکند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر من از عهدت بگردم ناجوانمردم نه مردم
* عاشق صادق نباشد کز ملامت سر بخارد
شعر کامل
سعدی
* زلف تو بنفشه ار غلامی فرمود
* زین روی بنفشه حلقه درگوش نمود
شعر کامل
خاقانی
* دل شکسته من آهش ار اثر دارد
* دعاکنم که خدایش شکسته‌تر دارد
شعر کامل
قاآنی