لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 436

1. دلم خاک مراد خویش داند نامرادی را

2. کند گرد یتیمی گوهرم گرد کسادی را

3. ز تنگی در دل پر خون من شادی نمی گنجد

4. ز من چون غنچه تصویر، رنگی نیست شادی را

5. نظر بست از تماشا بوالهوس، تا یار نو خط شد

6. خط ریحان غبار چشم باشد بی سوادی را

7. به خواری زیستن، از عزت ناقص بود بهتر

8. گوارا کرد بر من قیمت نازل کسادی را

9. چرا صائب برون آیم ز خلوت، من که می دانم

10. به از کنج دهان یار، کنج نامرادی را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت
* که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد
شعر کامل
حافظ
* دختر رز چند روزی شد که از ما گم شده‌ست
* رفت تا گیرد سر خود، هان و هان حاضر شوید
شعر کامل
حافظ
* بر چهره من آنچه سفیدی کند نه موست
* گردی است مانده بررخم از رهگذار عمر
شعر کامل
صائب تبریزی