لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4937

1. اگر صیدی برد جان از نگاه ناوک اندازش

2. به یک انداز آرد درکمند خویش آوازش

3. بت خوش نغمه من قدر عاشق رانمی داند

4. که دارد عندلیب خانه زاری همچو آوازش

5. به شکر خنده آن لب چراایمان نیارد گل؟

6. که پرورده است عمری درکنار خویش اعجازش

7. چه یکرنگی است با هم عشق عالمسوز وآتش را

8. که رسواتر شود از پرده پوشی خرده رازش

9. به دام زلف کافر کیش اوصائب من آن مرغم

10. که از ذوق گرفتاری ز خاطر رفت پروازش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* غم زمانه به بی حاصلان ندارد کار
* زنند سنگ به نخلی که بارور باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* پخته شو تا روز محشر ایمن از دوزخ شوی
* ورنه عود خام را در کار مجمر می کنند
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر آلوده درمان نسازی درد را صائب
* ز بیماری همان بیمار داری می شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی