صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4937

1. اگر صیدی برد جان از نگاه ناوک اندازش

2. به یک انداز آرد درکمند خویش آوازش

3. بت خوش نغمه من قدر عاشق رانمی داند

4. که دارد عندلیب خانه زاری همچو آوازش

5. به شکر خنده آن لب چراایمان نیارد گل؟

6. که پرورده است عمری درکنار خویش اعجازش

7. چه یکرنگی است با هم عشق عالمسوز وآتش را

8. که رسواتر شود از پرده پوشی خرده رازش

9. به دام زلف کافر کیش اوصائب من آن مرغم

10. که از ذوق گرفتاری ز خاطر رفت پروازش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بهر شراب‌خوارهٔ بستان معرفت
* چشمت هزارباره ز بادام خوش‌تر است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* طبیبا هر که را بیماری هجران فگند از پا
* اجل پیش از تو بر بالین آن بیمار پیدا شد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* گل نیز در آن هفته دهن باز نمی‌کرد
* و امروز نسیم سحرش پرده دریده‌ست
شعر کامل
سعدی