لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5032

1. به هر سیاه درون مشنوان ترانه خویش

2. زمین پاک طلب کن برای دانه خویش

3. زبان خویش به دیوار تا توان مالید

4. قدم برون مگذار از درون خانه خویش

5. گناه زشتی خود را بر آبگینه منه

6. مکن چو تنگدلان شکوه از زمانه خویش

7. دل خراب ز خاک مراد کمتر نیست

8. بخواه حاجت خود را ز آستانه خویش

9. درین دو هفته که گل میهمان این چمن است

10. مباش درپی تعمیر آشیانه خویش

11. چو زلف ماتمیان در هم است کارجهان

12. ازین بلای سیه دور دار شانه خویش

13. کمند گوهر مقصود رشته اشک است

14. مکن چو شمع قضا گریه شبانه خویش

15. به نیم جو نخرد خرمن فلک صائب

16. ز عقده دل خود هر که ساخت دانه خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شکر خوشست ولیکن حلاوتش تو ندانی
* من این معامله دانم که طعم صبر چشیدم
شعر کامل
سعدی
* عارض از کافور و زلف از مشک داشت
* لعل سیراب از لبش لب خشک داشت
شعر کامل
عطار
* در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا
* سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
شعر کامل
حافظ