لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5191

1. آزرده است گوشه نشین ازوداع خلق

2. غافل که اتصال حق است انقطاع خلق

3. در اختلاط خلق ضررهاست، زینهار

4. بگذر ز خلق و صحبت بی انتفاع خلق

5. جانسوزتر زمرگ طبیعی است فوت وقت

6. کاین انقطاع حق بود آن انقطاع خلق

7. بر اجتماع خلق مکن تکیه کز غرور

8. گوساله را خدای کند اجتماع خلق

9. صائب به یاد حق ز جهان صلح کرده ایم

10. فارغ نشسته ایم ز صلح ونزاع خلق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
* مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم
شعر کامل
حافظ
* یادگار جگر سوخته مجنون است
* لاله ای چند که از دامن صحرا برخاست
شعر کامل
صائب تبریزی
* میگساری که لب و چشم تو بیند، داند
* که چرا از نظرم شکر و بادام افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی