صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5191

1. آزرده است گوشه نشین ازوداع خلق

2. غافل که اتصال حق است انقطاع خلق

3. در اختلاط خلق ضررهاست، زینهار

4. بگذر ز خلق و صحبت بی انتفاع خلق

5. جانسوزتر زمرگ طبیعی است فوت وقت

6. کاین انقطاع حق بود آن انقطاع خلق

7. بر اجتماع خلق مکن تکیه کز غرور

8. گوساله را خدای کند اجتماع خلق

9. صائب به یاد حق ز جهان صلح کرده ایم

10. فارغ نشسته ایم ز صلح ونزاع خلق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفتیم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد
* دردم از توست دوا از تو چرا نتوان کرد
شعر کامل
هاتف اصفهانی
* شراب اشک تلخم، چاشنی از نقل تر گیرد
* گر آن شیرین پسر، بادام چشمم در شکر گیرد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* شیطان راه ما نشود گندم بهشت
* ما را بس است نان جوین دیار خویش
شعر کامل
صائب تبریزی