لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 537

1. هوش نگذاشت به سر آن لب می نوش مرا

2. با چنان هوش ربایی چه کند هوش مرا؟

3. گر بدانی چه قدر تشنه دیدار توام

4. خواهی آمد عرق آلود به آغوش مرا

5. شور عشق و نمک حسن گلوسوزم من

6. نیست ممکن که توان کرد فراموش مرا

7. نه چنان گرم شد از آتش گل سینه من

8. که دم سرد خزان افکند از جوش مرا

9. دست بسته است کلید در گنجینه من

10. می گشاید گره از دل لب خاموش مرا

11. شب زلف سیه افسانه خوابم شده بود

12. ساخت بیدار دل آن صبح بناگوش مرا

13. منم آن فاخته صائب که ز خود دارد دور

14. در ته پیرهن آن سرو قباپوش مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* می‌ خواه از آن صنم که بناگوش و زلف او
* کافور مشک پرور و مشک مسلسل است
شعر کامل
امیر معزی
* چو برداشت پرده ز پیش آفتاب
* سپیده برآمد به پالود خواب
شعر کامل
فردوسی
* شبنم نکرد داغ دل لاله را علاج
* نتوان به گریه شست خط سرنوشت را
شعر کامل
صائب تبریزی