صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6134

1. جان به صد داغ از تن خاکی سرشت آمد برون

2. جغد ازین ویرانه طاوس بهشت آمد برون

3. فکر رنگین جلوه دیگر کند با بخت سبز

4. خوش نماید لاله ای کز طرف کشت آمد برون

5. چون زلیخا کز پی یوسف ز خود بیرون دوید

6. جنت از دنبال آن حوری سرشت آمد برون

7. هر کجا غم نیست، آنجا زندگانی مشکل است

8. زین سبب آدم به تعجیل از بهشت آمد برون

9. پرده بیگانگی چون از میان برداشتند

10. برهمن از کعبه، زاهد از کنشت آمد برون

11. جان روشن از غبار آلودگان صائب بجو

12. باده چون آفتاب از زیر خشت آمد برون


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در چمن چون از خمار باده گردم بی قرار
* تاک از دست نوازش می دهد تسکین مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* دولتی را که نباشد غم از آسیب زوال
* بی تکلف بشنو دولت درویشان است
شعر کامل
حافظ
* عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم
* چونک خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا
شعر کامل
مولوی