صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6207

1. میسر نیست با هوش وخرد بی دردسر بودن

2. گوارا می کند وضع جهان را بی خبر بودن

3. نباشد بر دلم چون سرو از بی حاصلی باری

4. که دارد حاصلی چون تازه رویی بی ثمر بودن

5. قناعت با در دل کن ازین درهای بی حاصل

6. که باشد زرد روی آفتاب از در به در بودن

7. ز فیض جام در دورست ذکر خیر جم دایم

8. نباید در جهان آفرینش بی اثر بودن

9. شد از تسلیم بر من تنگنای چرخ گلزاری

10. که گردد بیضه مهد راحت از بی بال و پر بودن

11. به جامی دستگیری کن من افتاده را ساقی

12. که دستم چون سبو گردید خشک از زیر سر بودن

13. ز سنگ کودکان بر دل غباری نیست مجنون را

14. که خندان است کبک مست از کوه و کمر بودن

15. بر آتش می زنم چون شمع بهر چشم تر خود را

16. که در دل می خلد چون خار بی مژگان تر بودن

17. به مقدار گرانی غوطه در گل می زند لنگر

18. که گردد قطره دور از قرب دریا از گهر بودن

19. جگردارانه سر کن راه صحرای طلب صائب

20. که کام شیر گردد نقش پا از بی جگر بودن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین
* عقل و جان را بسته زنجیر آن گیسو ببین
شعر کامل
حافظ
* در آفتاب قیامت چه کار خواهی کرد؟
* اگر به سایه گریزی ز آفتاب اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* پند کسم به دل ننشیند که دل ز شوق
* پر شد چنانکه جای نماندست پند را
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی