1. مرا ز لاله چراغ نظر شود روشن

2. ز قرب سوخته جانان شرر شود روشن

3. چو آتش جگر لعل، بی زوال بود

4. چراغ هر که به خون جگر شود روشن

5. ز بس گرفته ز نادیدنی شده است دلم

6. ز زنگ، آینه ام بیشتر شود روشن

7. ز حرف سرد دل ما چو غنچه بگشاید

8. چراغ ما به نسیم سحر شود روشن

9. دلی که تیره ز اوضاع روزگار شده است

10. در آفتاب قیامت مگر شود روشن

11. به گرمخونی من خسته ای ندارد عشق

12. چو شمع از رگ من نیشتر شود روشن

13. گره ز کار دل من شود به آبله باز

14. چنان که چشم صدف از گهر شود روشن

15. نکرد گرمی پرواز بی پر و بالم

16. کجا ز شمع مرا بال و پر شود روشن؟

17. درین محیط عنان را کشیده دار چو موج

18. که از استادگی آب گهر شود روشن

19. چراغ هر که ز دلهای گرم افروزد

20. ز آستین صبا بیشتر شود روشن

21. ز رشک حسن گلوسوز یار نیست بعید

22. چو شمع سبز اگر نیشکر شود روشن

23. ز عمر قسمت ما نیست جز زمان وداع

24. چو آن چراغ که وقت سحر شود روشن

25. نرفت تیرگی از دل به سعی ما صائب

26. مگر ز پرتو اهل نظر شود روشن