صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 659

1. حدیث خام مجویید در رساله ما

2. به مهر داغ رسیده است برگ لاله ما

3. چو جام لاله، می ما چکیده داغ است

4. کراست زهره که بر لب نهد پیاله ما؟

5. چو جامه حرم کعبه می نهد بر چشم

6. به دست هر که فتد فردی از رساله ما

7. به داغ سینه مجروح ما مبین زنهار

8. که خنده در دهن کبک سوخت لاله ما

9. چو لاله با جگر گرم عشق می بازیم

10. ز داغ خویش بود عنبرین کلاله ما

11. ز رزق ما فلک سفله باز می گیرد

12. درین بساط اگر رم خورد غزاله ما

13. مکن ز خلوت آغوش ما تهی پهلو

14. که مه تمام شود در حصار هاله ما

15. عبث به سینه ما داغ می نهد گردون

16. که چون سپند جهد مهر از قباله ما

17. به داغ عشق ملایم نمی شود صائب

18. دلی که نرم نگردد ز آه و ناله ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خوردن گندم برون انداخت آدم را ز خلد
* تا بدانی پیش حق یک جو اطاعت سهل نیست
شعر کامل
صائب تبریزی
* ورق گردانی عمر زلیخا نامه ای دارد
* که انجام محبت خوشتر از آغاز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* به گرد گل هجوم خار دیدم، شد یقین صائب
* که بدخویی حصار عافیت باشد نکویان را
شعر کامل
صائب تبریزی