لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6753

1. مکن تقصیر در افسوس تا جان در بدن داری

2. که بهر لب گزیدن سی محرک در دهن داری

3. جهان از تنگ خلقی بر تو زندانی است پروحشت

4. وگرنه یوسفستان است اگر خلق حسن داری

5. به غربت گر شوی قانع، گل بی خار می گردد

6. همان خاری که در پیراهن از شوق وطن داری

7. مهیا باش زخم گاز را در پرده شبها

8. زبان آتشین چون شمع تا در انجمن داری

9. بپوشان از دو عالم دیده و مستانه راهی شو

10. اگر امید افتادن در آن چاه ذقن داری

11. مهیا باش صائب زخم چندین خار بی گل را

12. گل بی خاری از دوران اگر در پیرهن داری


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* روزگاریست که سودای بتان دین من است
* غم این کار نشاط دل غمگین من است
شعر کامل
حافظ
* از مروت نیست منع صوفی از ذکر بلند
* مهر خاموشی در آتش چون زند بر لب سپند؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* سرو می خواست به پابوس تو آید چون آب
* لیکن از جو نتوانست به یک پا بگذشت
شعر کامل
کمال خجندی