لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6753

1. مکن تقصیر در افسوس تا جان در بدن داری

2. که بهر لب گزیدن سی محرک در دهن داری

3. جهان از تنگ خلقی بر تو زندانی است پروحشت

4. وگرنه یوسفستان است اگر خلق حسن داری

5. به غربت گر شوی قانع، گل بی خار می گردد

6. همان خاری که در پیراهن از شوق وطن داری

7. مهیا باش زخم گاز را در پرده شبها

8. زبان آتشین چون شمع تا در انجمن داری

9. بپوشان از دو عالم دیده و مستانه راهی شو

10. اگر امید افتادن در آن چاه ذقن داری

11. مهیا باش صائب زخم چندین خار بی گل را

12. گل بی خاری از دوران اگر در پیرهن داری


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نخواستم که بگویم حدیث عشق و چه حاجت
* که آب دیده سرخم بگفت و چهره زردم
شعر کامل
سعدی
* سپهری که پشت مرا کرد کوز
* نشد پست و گردان بجایست نوز
شعر کامل
فردوسی
* هوای گلشن فردوس بی غبار بود
* چگونه سیب زنخدان او غبار گرفت؟
شعر کامل
صائب تبریزی