صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6977

1. آن را که نیست قسمت از روزی خدایی

2. دایم گرسنه چشم است چون کاسه گدایی

3. از لاغری نکاهد، از فربهی نبالد

4. آن را که همچو خورشید ذاتی است روشنایی

5. نفس خسیس دایم کار خسیس جوید

6. پیوسته زنده باشد آتش به ژاژخایی

7. جان هواپرستان در فکر عاقبت نیست

8. گرد هدف نگردد تیری که شد هوایی

9. از یک فسرده گردد صد زنده دل فسرده

10. از مایه شیر جاری واماند از روایی

11. حسن تمام با خود عین الکمال دارد

12. در آبله است پنهان حسن برهنه پایی

13. صائب شکستگی را بر خویش بسته ای تو

14. ورنه شکستگان را کم نیست مومیایی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زبس از زلف او در شانه کردن مشک می ریزد
* چوپای شمع تاریک است پای سرو آزادش
شعر کامل
صائب تبریزی
* چشمه چشم مرا ای گل خندان دریاب
* که به امید تو خوش آب روانی دارد
شعر کامل
حافظ
* خورشید عارض او چون ذره برده تابم
* بالای سرکش او چون سایه کرده پستم
شعر کامل
فروغی بسطامی