صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 709

1. پوشیده گر به زلف کنی روی خویش را

2. آخر چسان نهفته کنی بوی خویش را؟

3. بی اختیار بوسه بر آیینه می زنی

4. گر بنگری به دیده من روی خویش را

5. ریزد ز عطسه مغز غزالان چین به خاک

6. گردآوری اگر نکنی بوی خویش را

7. شیرازه هزار دل پاره پاره است

8. از شانه تار و مار مکن موی خویش را

9. جوهر بس است سبزه شمشیر آبدار

10. زحمت مده به وسمه دو ابروی خویش را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سر سودای تو در سینه بماندی پنهان
* چشم تردامن اگر فاش نگردی رازم
شعر کامل
حافظ
* صبح بیداری شود گفتم مرا موی سفید
* من چه دانستم که خواهد پنبه گوشم شدن
شعر کامل
صائب تبریزی
* بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی
* خاصه اکنون که صبا مژده فروردین داد
شعر کامل
حافظ