صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 709

1. پوشیده گر به زلف کنی روی خویش را

2. آخر چسان نهفته کنی بوی خویش را؟

3. بی اختیار بوسه بر آیینه می زنی

4. گر بنگری به دیده من روی خویش را

5. ریزد ز عطسه مغز غزالان چین به خاک

6. گردآوری اگر نکنی بوی خویش را

7. شیرازه هزار دل پاره پاره است

8. از شانه تار و مار مکن موی خویش را

9. جوهر بس است سبزه شمشیر آبدار

10. زحمت مده به وسمه دو ابروی خویش را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ببین ای پند گو آه من و بر مجمع دیگر
* چراغ خویش روشن کن که اینجا باد می‌آید
شعر کامل
محتشم کاشانی
* غصه در آن دل بود کز هوس او تهیست
* غم همه آن جا رود کان بت عیار نیست
شعر کامل
مولوی
* ماه فروماند از جمال محمد
* سرو نباشد به اعتدال محمد
شعر کامل
سعدی