صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 709

1. پوشیده گر به زلف کنی روی خویش را

2. آخر چسان نهفته کنی بوی خویش را؟

3. بی اختیار بوسه بر آیینه می زنی

4. گر بنگری به دیده من روی خویش را

5. ریزد ز عطسه مغز غزالان چین به خاک

6. گردآوری اگر نکنی بوی خویش را

7. شیرازه هزار دل پاره پاره است

8. از شانه تار و مار مکن موی خویش را

9. جوهر بس است سبزه شمشیر آبدار

10. زحمت مده به وسمه دو ابروی خویش را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* من از کمند تو اول چو وحش می‌برمیدم
* کنون که انس گرفتم به تیغ بازنگردم
شعر کامل
سعدی
* تیشه بر سر زد و پا از در شیرین نکشید
* کوه‌کن بر در عشق از همه پادارتر است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* دوش آرزوی خواب خوشم بود یک زمان
* امشب نظر به روی تو از خواب خوشترست
شعر کامل
سعدی