لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 4501 : عشق مقید به خط وخال نگردد
غزل شمارهٔ 4502 : غنچه مستور از نقاب برآمد
غزل شمارهٔ 4503 : از کمرش کام دل چگونه برآید
غزل شمارهٔ 4504 : چون مه روی تو از حجاب برآید
غزل شمارهٔ 4505 : فتنه چشم تو چون ز خواب برآید
غزل شمارهٔ 4506 : سری راکه سودا ز سامان برآرد
غزل شمارهٔ 4507 : دل صاف پروای محشر ندارد
غزل شمارهٔ 4508 : چرا با دل من صفایی ندارد
غزل شمارهٔ 4509 : دل از خاکساری بهشت خدا شد
غزل شمارهٔ 4510 : چه گل از خودآن مرده دل چیده باشد
غزل شمارهٔ 4511 : نشاط جهان را بقایی نباشد
غزل شمارهٔ 4512 : سخن کی به جانهای غافل نشنید
غزل شمارهٔ 4513 : مرا ناله از پرده دل برآید
غزل شمارهٔ 4514 : به همچون منی آسمان چون برآید
غزل شمارهٔ 4515 : چرا از خم می فلاطون برآید
غزل شمارهٔ 4516 : بس که در زلف تو دلها آب شد
غزل شمارهٔ 4517 : تا به زانو پای من در خار شد
غزل شمارهٔ 4518 : رنگ خط برلعل جانان ریختند
غزل شمارهٔ 4519 : بخل ممسک از می افزونتر شود
غزل شمارهٔ 4520 :
غزل شمارهٔ 4521 : از غم گم کرده راهان فارغ است
غزل شمارهٔ 4522 : برانگیزد غبار از مغز جان درد
غزل شمارهٔ 4523 : نمی گردد به خاموشی نهان درد
غزل شمارهٔ 4524 : درین عالم که جز وحشت نباشد
غزل شمارهٔ 4525 : ترا چون صبح خندان آفریدند
غزل شمارهٔ 4526 : چه کار از یاری دوران برآید
غزل شمارهٔ 4527 : از ناله نی هر کس هشیار نمی گردد
غزل شمارهٔ 4528 : هر ذره ازو در سر سودای دگر دارد
غزل شمارهٔ 4529 : از بیم خط آن لب شد باریک وچنین باشد
غزل شمارهٔ 4530 : ازبیم خط آن لب شد باریک و چنین باشد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
* جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
شعر کامل
حافظ
* عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
* تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد
شعر کامل
حافظ
* دلت گر به راه خطا مایلست
* ترا دشمن اندر جهان خود دلست
شعر کامل
فردوسی