لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 6721 : گریه ها در چشم تر دارم تماشاکردنی
غزل شمارهٔ 6722 : حیرتی از چشم مست یار دارم دیدنی
غزل شمارهٔ 6723 : بی تائمل صرف نقد وقت در دنیا کنی
غزل شمارهٔ 6724 : چند اسباب اقامت جمع در عالم کنی؟
غزل شمارهٔ 6725 : تا به کی دل را سیاه از نعمت الوان کنی؟
غزل شمارهٔ 6726 : ای که فکر چاره بیماری دل می کنی
غزل شمارهٔ 6727 : در عمارت زندگانی چند باطل می کنی؟
غزل شمارهٔ 6728 : من به حال مرگ و تو درمان دشمن می کنی
غزل شمارهٔ 6729 : پشت پا زن بر دو عالم تا فلک پیما شوی
غزل شمارهٔ 6730 : صبر کن بر آب تلخ و شور تا گوهر شوی
غزل شمارهٔ 6731 : ترک عجب و کبر کن تا قبله عالم شوی
غزل شمارهٔ 6732 : سرمپیچ از داغ تا سرحلقه مردان شوی
غزل شمارهٔ 6733 : سر به جیب فکر بر تا از فلک بیرون شوی
غزل شمارهٔ 6734 : شکوه ای دارم به شرط آن که پنهان بشنوی
غزل شمارهٔ 6735 : خنده بیجا مزن تا طعن بیجا نشنوی
غزل شمارهٔ 6736 : خار دیوارست چون از اشک شد مژگان تهی
غزل شمارهٔ 6737 : جام هیهات است از صهبا کند پهلو تهی
غزل شمارهٔ 6738 : از بلند و پست نبود چاره تا گرد رهی
غزل شمارهٔ 6739 : چمن را داغ دارد رویت از گلهای پی در پی
غزل شمارهٔ 6740 : نباشد دولت بیدار را چون انقلاب از پی؟
غزل شمارهٔ 6741 : مرا از عشق داغی بر دل افگار بایستی
غزل شمارهٔ 6742 : مرا باغ و بهاری از می گلفام بایستی
غزل شمارهٔ 6743 : مکن طول امل را پیروی تا پیشوا گردی
غزل شمارهٔ 6744 : تو آن هوش از کجا داری که از خود بی خبر گردی؟
غزل شمارهٔ 6745 : به ظاهر نیست عشق را اگر بر دست و پا بندی
غزل شمارهٔ 6746 : چراغ گل اگر در زیر بال بلبلان بودی
غزل شمارهٔ 6747 : نمی آییم چون یوسف به چشم هر خریداری
غزل شمارهٔ 6748 : ز مطلب در حجابی تا نظر بر مدعا داری
غزل شمارهٔ 6749 : نمی آید ز دل با جلوه مستانه خودداری
غزل شمارهٔ 6750 : به ظاهر گر دریغ از نامرادان روی خود داری

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من همان روز دل و صبر به یغما دادم
* که مقید شدم آن دلبر یغمایی را
شعر کامل
سعدی
* گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ
* تو در طریق ادب باش و گو گناه من است
شعر کامل
حافظ
* رفته پایم به گل از پرتو چشم تر خویش
* نخل شمعم که بود ریشه من در سر خویش
شعر کامل
صائب تبریزی