لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمتفرقه
شمارهٔ 31 : اسیر ساخت به یک خنده نهان ما را
شمارهٔ 32 : در زیر بار مهره گل نیست دست ما
شمارهٔ 33 : غافل مشو ز رتبه شوق بلند ما
شمارهٔ 34 : قانع به جرعه نیست لب میگسار ما
شمارهٔ 35 : تا کی به شعله ای نزند جوش داغ ما؟
شمارهٔ 36 : (مردانه ازین خرقه سالوس برون آ
شمارهٔ 37 : از نغمه عشاق چه ذوق اهل هوس را؟
شمارهٔ 38 : بلبل به ثنای تو گشوده است زبان را
شمارهٔ 39 : هر نگه صد کاسه خون می خورد
شمارهٔ 40 : چه غم از کشمکش ماست جهان گذران را؟
شمارهٔ 41 : لعل از کان بدخشان، گوهر از عمان طلب
شمارهٔ 42 : چنان ز ساده دلی ها رمیده ام ز کتاب
شمارهٔ 43 : گر ز روی خود براندازی نقاب
شمارهٔ 44 : گل رخسار او در عالم آب
شمارهٔ 45 : (ای لعل تو جان بخش ترا ز عیسی مشرب
شمارهٔ 46 : (حاجت از خاک مراد در میخانه طلب
شمارهٔ 47 : هر که از بی طاقتی نالید تمکینش سزاست
شمارهٔ 48 : سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است
شمارهٔ 49 : شیوه ما گرد جانان بی خبر گردیدن است
شمارهٔ 50 : خاکساری مشرب و افتادگی دین من است
شمارهٔ 51 : چه حاجت است به می لعل سیر رنگ ترا؟
شمارهٔ 52 : خوش آن شبی که کنم مست دیده بانش را
شمارهٔ 53 : سرشته اند به دیوانگی سرشت مرا
شمارهٔ 54 : ز ناز بوسه لب دلستان نداد مرا
شمارهٔ 55 : نمی کشد دل غمگین به صبحگاه مرا
شمارهٔ 56 : سلاح جوهر ذاتی است شیرمردان را
شمارهٔ 57 : ز جلوه تو حیاتی است خاکساران را
شمارهٔ 58 : بهار مایه غفلت بود گرانان را
شمارهٔ 59 : به دست شانه مده زلف عنبرین بو را
شمارهٔ 60 : چه نسبت است به روی تو روی آینه را؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گه میان چشم نیلوفر زبانه بر زند
* گاه دودش گرد او چون برگ نیلوفر شود
شعر کامل
فرخی سیستانی
* پس از تحمل سختی امید وصل مراست
* که صبح از شب و تریاک هم ز مار آید
شعر کامل
سعدی
* سروبالایی به صحرا می‌رود
* رفتنش بین تا چه زیبا می‌رود
شعر کامل
سعدی