لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سنایی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 121 : هجر تو خوشست اگر چه زارم دارد
رباعی شمارهٔ 122 : از روی تو دیده‌ها جمالی دارد
رباعی شمارهٔ 123 : با هجر تو بنده دل خمین می‌دارد
رباعی شمارهٔ 124 : ای صورت تو سکون دلها چو خرد
رباعی شمارهٔ 125 : گه جفت صلاح باشم و یار خرد
رباعی شمارهٔ 126 : من چون تو نیابم تو چو من یابی صد
رباعی شمارهٔ 127 : روزی که بود دلت ز جانان پر درد
رباعی شمارهٔ 128 : گر خاک شوم چو باد بر من گذرد
رباعی شمارهٔ 129 : بر رهگذر دوست کمین خواهم کرد
رباعی شمارهٔ 130 : از دور مرا بدید لب خندان کرد
رباعی شمارهٔ 131 : سودای توام بی‌سر و بی‌سامان کرد
رباعی شمارهٔ 132 : روزی که سر از پرده برون خواهی کرد
رباعی شمارهٔ 133 : چون چهرهٔ تو ز گریه باشد پر درد
رباعی شمارهٔ 134 : گفتا که به گرد کوی ما خیره مگرد
رباعی شمارهٔ 135 : منگر تو بدانکه ذوفنون آید مرد
رباعی شمارهٔ 136 : رو گرد سراپردهٔ اسرار مگرد
رباعی شمارهٔ 137 : آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد
رباعی شمارهٔ 138 : بس دل که غم سود و زیان تو خورد
رباعی شمارهٔ 139 : هر کو به جهان راه قلندر گیرد
رباعی شمارهٔ 140 : چون پوست کشد کارد به دندان گیرد
رباعی شمارهٔ 141 : این اسب قلندری نه هر کس تازد
رباعی شمارهٔ 142 : گبری که گرسنه شد به نانی ارزد
رباعی شمارهٔ 143 : بادی که ز کوی آن نگارین خیزد
رباعی شمارهٔ 144 : ای آنکه برت مردم بد، دد باشد
رباعی شمارهٔ 145 : دشنام که از لب تو مهوش باشد
رباعی شمارهٔ 146 : تو شیردلی شکار تو دل باشد
رباعی شمارهٔ 147 : این ضامن صبر من خجل خواهد شد
رباعی شمارهٔ 148 : در راه قلندری زیان سود تو شد
رباعی شمارهٔ 149 : بالای بتان چاکر بالای تو شد
رباعی شمارهٔ 150 : از فقر نشان نگر که در عود آمد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* صحرای عدم لاله ستان شد چو شهیدان
* با داغ تو رفتند به خون غرقه کفن ها
شعر کامل
جامی
* جفا مکن که نماند جهان و هرچه دروست
* وفا و صحبت یاران مهربان ماند
شعر کامل
سعدی
* تابر آمد جامهای سرخ مل بر شاخ گل
* پنجه های دست مردم سر فرو کرد از چنار
شعر کامل
فرخی سیستانی