لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سنایی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : رازی که سر زلف تو با باد بگفت
رباعی شمارهٔ 92 : چون دید مرا رخانش چون گل بشکفت
رباعی شمارهٔ 93 : افلاک به تیر عشق بتوانم سفت
رباعی شمارهٔ 94 : تا کی باشم با غم هجران تو جفت
رباعی شمارهٔ 95 : در خاک بجستمت چو خور یافتمت
رباعی شمارهٔ 96 : ای دیدهٔ روشن سنایی ز غمت
رباعی شمارهٔ 97 : از ظلمت چون گرفته ما هم ز غمت
رباعی شمارهٔ 98 : دل خسته و زار و ناتوانم ز غمت
رباعی شمارهٔ 99 : هر چند دلم بیش کشد بار غمت
رباعی شمارهٔ 100 : سرو چمنی یاد نیاید ز منت
رباعی شمارهٔ 101 : زین رفتن جان ربای درد افزایت
رباعی شمارهٔ 102 : آتش در زن ز کبریا در کویت
رباعی شمارهٔ 103 : هستی تو سزای این و صد چندین رنج
رباعی شمارهٔ 104 : اندر همه عمر من بسی وقت صبوح
رباعی شمارهٔ 105 : هر جاه ترا بلندی جوزا باد
رباعی شمارهٔ 106 : ای شاخ تو اقبال و خرد بارت باد
رباعی شمارهٔ 107 : گوشت سوی عاقلان غافل‌وش باد
رباعی شمارهٔ 108 : زلفینانت همیشه خم در خم باد
رباعی شمارهٔ 109 : نور بصرم خاک قدمهای تو باد
رباعی شمارهٔ 110 : اصل همه شادی از دل شاد تو باد
رباعی شمارهٔ 111 : از کبر چو من طبع تو بگریخته باد
رباعی شمارهٔ 112 : گردی که ز دیوار تو برباید باد
رباعی شمارهٔ 113 : کاری که نه کار تست ناساخته باد
رباعی شمارهٔ 114 : چشمم ز فراق تو جهانسوز مباد
رباعی شمارهٔ 115 : آن را شایی که باشم از عشق تو شاد
رباعی شمارهٔ 116 : آن به که کنم یاد تو ای حور نژاد
رباعی شمارهٔ 117 : ما را بجز از تو عالم افروز مباد
رباعی شمارهٔ 118 : در دیدهٔ خصم نیک روی تو مباد
رباعی شمارهٔ 119 : آب از اثر عارض تو می گردد
رباعی شمارهٔ 120 : تن در غم تو در آب منزل دارد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آمدم تا رو نهم بر خاک پای یار خود
* آمدم تا عذر خواهم ساعتی از کار خود
شعر کامل
مولوی
* مشکل که رود داغت هرگز ز دل چاکم
* تا لاله مگر روزی سر برزند از خاکم
شعر کامل
هلالی جغتایی
* بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید
* چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیده‌ست
شعر کامل
مولوی