لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سنایی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 61 : در دیدهٔ کبر کبریای تو بسست
رباعی شمارهٔ 62 : گر گویم جان فدا کنم جان نفسست
رباعی شمارهٔ 63 : تا این دل من همیشه عشق اندیش‌ست
رباعی شمارهٔ 64 : زین روی که راه عشق راهی تنگ‌ست
رباعی شمارهٔ 65 : ار نیست دهان فزونت ار هست کمست
رباعی شمارهٔ 66 : تنگی دهن یار ز اندیشه کمست
رباعی شمارهٔ 67 : هر روز مرا ز عشق جان انجامت
رباعی شمارهٔ 68 : آنجا که سر تیغ ترا یافتن ست
رباعی شمارهٔ 69 : آنم که مرا نه دل نه جان و نه تنست
رباعی شمارهٔ 70 : برهان محبت نفس سرد منست
رباعی شمارهٔ 71 : شبها ز فراق تو دلم پر خونست
رباعی شمارهٔ 72 : آن روز که بیش با من او را کینست
رباعی شمارهٔ 73 : در مرگ حیات اهل داد و دینست
رباعی شمارهٔ 74 : آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
رباعی شمارهٔ 75 : آنکس که به یاد او مرا کار نکوست
رباعی شمارهٔ 76 : ایام درشت رام بهرام شه‌ست
رباعی شمارهٔ 77 : هر چند بلای عشق دشمن کامیست
رباعی شمارهٔ 78 : در دام تو هر کس که گرفتارترست
رباعی شمارهٔ 79 : چندان چشمم که در غم هجر گریست
رباعی شمارهٔ 80 : گویند که راستی چو زر کانیست
رباعی شمارهٔ 81 : کمتر ز من ای جان به جهان خاکی نیست
رباعی شمارهٔ 82 : اندر عقب دکان قصاب گویست
رباعی شمارهٔ 83 : زلفین تو تا بوی گل نوروزیست
رباعی شمارهٔ 84 : عقلی که ز لطف دیدهٔ جان پنداشت
رباعی شمارهٔ 85 : روزی که رطب داد همی از پیشت
رباعی شمارهٔ 86 : نوری که همی جمع نیابی در مشت
رباعی شمارهٔ 87 : بس عابد را که سرو بالای تو کشت
رباعی شمارهٔ 88 : صد بار رهی بیش به کوی تو شتافت
رباعی شمارهٔ 89 : بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت
رباعی شمارهٔ 90 : ای عالم علم پیشگاه تو برفت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
* زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند
شعر کامل
حافظ
* دم آخر که مررا عمر به سر می‌آید
* گر تو آیی به سرم عمر دگر می‌آید
شعر کامل
هلالی جغتایی
* جان میده وداد طمع و حرص مده
* غم میخور و نان منت آلوده مخور
شعر کامل
عبید زاکانی