لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 307

1. شبی از مجلس مستان برآمد ناله چنگش

2. رسد از غایت تیزی بگوش زهره آهنگش

3. چو بشنودم سماع او، نگردد کم نخواهد شد

4. ز چشمم ژاله اشک و ز گوشم ناله چنگش

5. چگونه گلستان گوید کسی آن دلستانی را

6. که گل با رنگ و بوی خود نموداریست از رنگش

7. لب شیرین آن دلبر در آغشته است پنداری

8. بآب چشمه حیوان شکر در پسته تنگش

9. کفی از خاک پای او بدست پادشا ندهم

10. وگر چون (من) گدایی را دهد گوهر بهمسنگش

11. مشهر کردمی خود را چو شعر خویش در عالم

12. بنام عاشقی او گر از من نامدی ننگش

13. فغان از سیف فرغانی برآمد ناگهان گویی

14. بگوش عاشقان آمد سحرگه ناله چنگش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیری اگر چه گوهر دندان ز من گرفت
* شادم که بی نیاز مرا از خلال کرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ترکی ‌که همی بر سمن از مشک نشان ‌کرد
* یک باره سمن برگ به شمشاد نهان‌کرد
شعر کامل
امیر معزی
* به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
* بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
شعر کامل
حافظ