شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1110

1. من ترک می و صحبت رندان نتوانم

2. یک لحظه جدائی ز حریفان نتوانم

3. بی ساغر و بی شاهد و بی می نتوان بود

4. بی دلبر و بی مجلس جانان نتوانم

5. هرگز ندهم جام می ازدست زمانی

6. جان است رها کردن آسان نتوانم

7. گوئی که بکن توبه ازین باده پرستی

8. زنهار مگو خواجه که من آن نتوانم

9. سریست مرا در سر و با کس نتوان گفت

10. دردیست مرا در دل و درمان نتوانم

11. در کوی خرابات مغان مست و خرابم

12. بودن نفسی بی می و مستان نتوانم

13. در دیدهٔ من نقش خیال رخ سید

14. نوریست که پیدا شده پنهان نتوانم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خوشا دردی که از چشم بداندیشان نهان باشد
* خوشا چاکی که چون خرما به جیب استخوان باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر سبزه که روید از گل او
* آن سبزه به رنگ زعفران است
شعر کامل
وحشی بافقی
* حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضع توست
* فی الجمله می‌کنی و فرو می‌گذارمت
شعر کامل
حافظ