لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 318

1. گفتم که این جانان کیست ، جان گفت جانان منست

2. عشقش همی جستم به جان دل گفت درجان منست

3. هر جا که مه روئی بود آنی از او دارد ولی

4. آنی که او دارد همه می دان که از آن منست

5. در کنج ویران دلم گنجیست پنهان عشق او

6. گنجی اگر باید تو را در کنج ویران منست

7. از مجلس اهل دلان خواهی که تا یابی نشان

8. آن مجمع جمع چنان زلف پریشان منست

9. میخانه خوش آراسته رندی خوشی نوخواسته

10. ساقی سرمست خوشی امروز مهمان منست

11. زنّار کفر زلف ما رو در میان بندش بپا

12. آنگه به صدق دل بگو کاین کفر ایمان منست

13. سید مرا بنواخته سردار رندان ساخته

14. هرجا که یابی حاکمی محکوم فرمان منست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو خورشید برزد سر از کوهسار
* بگسترد یاقوت بر جویبار
شعر کامل
فردوسی
* سوسنی با صد زبان گر حال من با او بگفت
* تو چو نرگس بی‌زبان از چشم اسراری بگو
شعر کامل
مولوی
* مقیم کوی تو تشویش صبح و شام ندارد
* که در بهشت نه سالی معین است و نه ماهی
شعر کامل
فروغی بسطامی