شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 366

1. با آفتاب حسنش مه نزد او هلالی است

2. هر ذره ای که بینی او را از او هلالی است

3. هر مختصر که بینی او معتبر بزرگیست

4. نقصی اگر بیابی آن نقص هم کمالی است

5. جائی که جز یکی نیست مثلش چگونه باشد

6. دو آینه از آن رو تمثال بی مثالی است

7. گیتی نمای ساقیست هر ساغری که نوشیم

8. عینی که دیده بیند سرچشمه زلالی است

9. او آفتاب تابان عالم همه چو سایه

10. غیرش مخوان که غیرش نزدیک ما خیالی است

11. عشق است جان عالم جانم فدای جانان

12. جانی که عشق دارد آن جان بی زوالی است

13. امروز یار ما شو بگذار دی و فردا

14. با حال نعمت الله اینها همه مجالیست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ناصح از بیهودگی آبروی خویش برد
* بوی خون آید ز افغان مرغ بی هنگام را
شعر کامل
صائب تبریزی
* حسن تو همیشه در فزون باد
* رویت همه ساله لاله گون باد
شعر کامل
حافظ
* حسنی که کامل افتاد ایجاد می کند عشق
* هر قطره اشک این شمع پروانه دگر شد
شعر کامل
صائب تبریزی