لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : هرچه خواهد می کند سلطان ما
غزل شمارهٔ 32 : شاه خودرائی است این سلطان ما
غزل شمارهٔ 33 : دُرد درد دل بود درمان ما
غزل شمارهٔ 34 : دل روان جان می دهد در عشق آن جانان ما
غزل شمارهٔ 35 : صد دوا بادا دوای درد بی درمان ما
غزل شمارهٔ 36 : حضرت او را به او بینیم ما
غزل شمارهٔ 37 : غرق آب و آب را جوئیم ما
غزل شمارهٔ 38 : هرچه می گویند می گوئیم ما
غزل شمارهٔ 39 : می زخم عشق می نوشیم ما
غزل شمارهٔ 40 : نور او در دیدهٔ بینا خوشی دیدیم ما
غزل شمارهٔ 41 : در خرابات فنا ملک بقا داریم ما
غزل شمارهٔ 42 : جان چو عودست و دل چو مجمر ما
غزل شمارهٔ 43 : خوش آب حیاتی است روان در نظر ما
غزل شمارهٔ 44 : خوش چشمهٔ آبی است روان در نظر ما
غزل شمارهٔ 45 : چیست عالم شبنمی از نهر ما
غزل شمارهٔ 46 : مرا گفت یاری که ای یار ما
غزل شمارهٔ 47 : از کرم بنواخت ما را یار ما
غزل شمارهٔ 48 : جام گیتی نماست این دل ما
غزل شمارهٔ 49 : بندهٔ ساقی ما شو تا شوی سلطان ما
غزل شمارهٔ 50 : جامیست چه جم نما دل ما
غزل شمارهٔ 51 : مشک چه بود شمه ای از موی ما
غزل شمارهٔ 52 : پادشاه و پادشاهی ما و درویشی ما
غزل شمارهٔ 53 : ما بنده درویشیم شاها نظری فرما
غزل شمارهٔ 54 : بحر در جوش است و رو دارد به ما
غزل شمارهٔ 55 : خرم آن دل که شود محرم اسرار شما
غزل شمارهٔ 56 : بیا ای ساقی مستان خدا را
غزل شمارهٔ 57 : نور تجلی او ساخت منور مرا
غزل شمارهٔ 58 : ای یار دل یار به دست آر خدا را
غزل شمارهٔ 59 : همه عالم تو را و او ما را
غزل شمارهٔ 60 : یار من بی یار کی ماند مرا

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیری و جوانی پی هم چون شب و روزند
* ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم
شعر کامل
سعدی
* خرم آن بقعه که آرامگه یار آن جاست
* راحت جان و شفای دل بیمار آن جاست
شعر کامل
سعدی
* عاشقان را از جمالت عید باد
* جانشان در آتشت چون عود باد
شعر کامل
مولوی