لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 1 - در مدح علاء الدین ابوعلی الحسن الشریف : سپهر رفعت و کوه وقار و بحر سخا
قصیدهٔ شمارهٔ 2 - در مدح امیر اجل ابو علی علاء الدین حسن : سپهر رفعت و کوه وقار و بحر سخا
قصیدهٔ شمارهٔ 3 - در مدح شاهزاده عمادالدین : ای داده به دست هجر ما را
قصیدهٔ شمارهٔ 4 - در مدح وزیر : ای قاعدهٔ تازه ز دست تو کرم را
قصیدهٔ شمارهٔ 5 - در مدح امیر سید مجدالدین ابوطالب : زان پس که قضا شکل دگر کرد جهان را
قصیدهٔ شمارهٔ 6 - در مدح عمادالدین فیروز شاه : باز این چه جوانی و جمالست جهان را
قصیدهٔ شمارهٔ 7 - در مدح خواجه ناصرالدین طاهر : نصر فزاینده باد ناصر دین را
قصیدهٔ شمارهٔ 8 - در مدح ناصرالدین ابوالفتح : صبا به سبزه بیاراست دار دنیی را
قصیدهٔ شمارهٔ 9 - در مدح صاحب مجدالدین ابوالحسن عمرانی : اینکه می بینم به بیداریست یارب یا به خواب
قصیدهٔ شمارهٔ 10 - در مدح ناصرالدین طاهر : چون وقت صبح چشم جهان سیر شد ز خواب
قصیدهٔ شمارهٔ 11 - در مدح صاحب ناصرالدین طاهر : گشت از دل من قرار غایب
قصیدهٔ شمارهٔ 12 : ای سخا را مسبب الاسباب
قصیدهٔ شمارهٔ 13 - در مدح مجدالدین ابوالحسن عمرانی : ای جهان عدل را انصاف تو مالک رقاب
قصیدهٔ شمارهٔ 14 - در مدح ابوالمعالی مجدالدین بن احمد : ای از کمال حسن تو جزوی در آفتاب
قصیدهٔ شمارهٔ 15 - در مدح خاقان اعظم کمال‌الدین : ای از رخت فکنده سپر ماه و آفتاب
قصیدهٔ شمارهٔ 16 - در مدح خاقان اعظم عمادالدین پیروزشاه : ای زمان شهریاری روزگارت
قصیدهٔ شمارهٔ 17 - در مدح ضیاء الدین اکفی الکفاة مودودبن احمدالعصمی : آخر ای خاک خراسان داد یزدانت نجات
قصیدهٔ شمارهٔ 18 - در مدح ناصرالملة والدین ابوالفتح طاهر : اگر محول حال جهانیان نه قضاست
قصیدهٔ شمارهٔ 19 - در مرثیهٔ سیدالسادات مجدالدین ابی‌طالب‌بن نعمه : شهر پرفتنه و پر مشغله و پر غوغاست
قصیدهٔ شمارهٔ 20 - در مدح سلطان سنجر : ملک مصونست و حصن ملک حصین است
قصیدهٔ شمارهٔ 21 - در صفت خزان و مدح ناصرالدین ابوالفتح طاهر : روز می خوردن و شادی و نشاط و طربست
قصیدهٔ شمارهٔ 22 - در مدح قاضی حمیدالدین بلخی : صدری که ازو دولت و دین جفت ثباتست
قصیدهٔ شمارهٔ 23 - در مدح خاقان اعظم پیروزشاه : شاها زمانه بندهٔ درگاه جاه تست
قصیدهٔ شمارهٔ 24 - در مدح مجدالدین محمدبن نصر احمد : گرچرخ را در این حرکت هیچ مقصدست
قصیدهٔ شمارهٔ 25 - در مدح ملکان غور شهاب‌الدین و ناصرالدین حسن محمود : عرصهٔ مملکت غور چه نامحدودست
قصیدهٔ شمارهٔ 26 - در مدح امام اجل عالم صفی‌الدین عمر گحجواری : زمانهٔ گذران بس حقیر و مختصرست
قصیدهٔ شمارهٔ 27 - در مدح صاحب ناصرالدین و تهنیت منصب : منصب از منصبت رفیع‌ترست
قصیدهٔ شمارهٔ 28 - در مدح صدر سعید خواجه سعدالدین اسعد و عرض اخلاص : منت از کردگار دادگرست
قصیدهٔ شمارهٔ 29 - در مدح ناصرالدین طاهر و توصیف عمارت وی : می بیاور که جشن دستورست
قصیدهٔ شمارهٔ 30 - ایضا در وصف عمارت ممدوح : یارب این بارگاه دستورست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مردم آزار محال است خجالت نکشد
* که نمک آب شود چون به جراحت گذرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* چون گدایی چیز دیگر نیست جز خواهندگی
* هرکه خواهد گر سلیمانست و گر قارون گداست
شعر کامل
انوری
* نخواستم که بگویم حدیث عشق و چه حاجت
* که آب دیده سرخم بگفت و چهره زردم
شعر کامل
سعدی