لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 151 - در مدح فخرالسادات مجدالدین ابوطالب نعمه : آیت مجد آیتی است مبین
قصیدهٔ شمارهٔ 152 - در مدح مجدالدین ابوالحسن عمرانی : ای جهان را جمال و جاه تو زین
قصیدهٔ شمارهٔ 153 - فخرالدین خالد قطعه‌ای به مطلع زیر به انوری نوشته و او را مدح گفته انوری در جواب فخرالدین قصیدهٔ ذیل را گفته و پسر او را که طفل بوده ستوده : و علیک السلام فخر الدین
قصیدهٔ شمارهٔ 154 - مدح ملک‌الاسخیا ابوالمفاخر امیر فخرالدین : افتخار زمان و فخر زمین
قصیدهٔ شمارهٔ 155 - در مدح جلال‌الوزرا مجدالدین علی : ای جهان خاتم جان‌بخش ترا زیر نگین
قصیدهٔ شمارهٔ 156 - در مدح ناصرالدین طاهربن مظفر : صاحب روزگار و صدر زمین
قصیدهٔ شمارهٔ 157 - در مدح ملک عضدالدین طغرل تکین : ای جهان را ایمنی از دولت طغرلتکین
قصیدهٔ شمارهٔ 158 - در مدح امیر طغرل تکین : از در شاهی در طغرل تکین
قصیدهٔ شمارهٔ 159 - در مدح ملک معظم عمادالدین فیروزشاه : ای باد خاک مرکب گردون شتاب تو
قصیدهٔ شمارهٔ 160 - در مدح امیر اسفهسالار فخرالدین اینانج بلکا خاصبک : ای فخر کرده دین خدای از مکان تو
قصیدهٔ شمارهٔ 161 - در مدح پیروزشاه عادل : ای شمس دین و شمس فلک آسمان تو
قصیدهٔ شمارهٔ 162 - در مدح ضیاء الدین مودود احمد عصمی بعد از حبس : سپاس ایزد کاندر ضمان دولت و جاه
قصیدهٔ شمارهٔ 163 - در مدح ملک‌العادل ابوالفتح ملکشاه : آمد به سلامت بر من ترک من از راه
قصیدهٔ شمارهٔ 164 - مدح کمال‌الدین ابوالمحاسن نصر : کمال کل ممالک جمال حضرت شاه
قصیدهٔ شمارهٔ 165 - در مدح صدر کمال‌الدین محمد : جلال صدر وزارت جمال حضرت شاه
قصیدهٔ شمارهٔ 166 - در مدح فیروزشاه عادل و وصف الحال رفتن به ترمد و ستایش سلطان‌السادة سید ترمد : حبذا بخت مساعد که سوی حضرت شاه
قصیدهٔ شمارهٔ 167 - در مدح صدراعظم زین‌الدین عبد الله و شکر صحت یافتن او از بیماری : از محاق قضا برون شد ماه
قصیدهٔ شمارهٔ 168 - در مدح امیر علاء الدین اسحاق : خاص سلطان علاء دین اله
قصیدهٔ شمارهٔ 169 - در تهنیت عید و مدح صاحب ناصرالدین طاهر : ای سراپردهٔ سپید و سیاه
قصیدهٔ شمارهٔ 170 - مدح سلطان سنجر : ای ممالک را مبارک پادشاه
قصیدهٔ شمارهٔ 171 - در مدح سیدةالخواتین عصمة الدنیا والدین ترکان خاتون : ای به گوهر تا به آدم پادشاه
قصیدهٔ شمارهٔ 172 - مدح خاقان‌المعظم طفقاج خان : شاها صبوح فتح و ظفر کن شراب خواه
قصیدهٔ شمارهٔ 173 - از دوستی قدری ارزن برای فاخته خواسته : ای همای همتت سر بر سپهر افراخته
قصیدهٔ شمارهٔ 174 - مدح سلطان سنجر انارالله برهانه : ای جهان را عدل تو آراسته
قصیدهٔ شمارهٔ 175 - در مدح سلطان سنجر : ای نهال مملکت از عدل تو بر یافته
قصیدهٔ شمارهٔ 176 - مدح سلطان سعید سنجربن ملکشاه : ای ز یزدان تا ابد ملک سلیمان یافته
قصیدهٔ شمارهٔ 177 : زهی کارت از چرخ بالا گرفته
قصیدهٔ شمارهٔ 178 - در مدح عمادالدین فیروز شاه عادل : ای تیغ تو ملک عجم گرفته
قصیدهٔ شمارهٔ 179 - در مدح ملک معظم فیروشاه عادل : زهی ز عدل تو خلق خدای آسوده
قصیدهٔ شمارهٔ 180 - در مدح صاحب جلال الدین احمد مخلص : ای رایت دولت ز تو بر چرخ رسیده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس
* یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد
شعر کامل
مولوی
* چون گشودی به شکر خنده لب از بی مغزی
* از سر خود مشو ای پسته خندان غافل
شعر کامل
صائب تبریزی
* خطی دارد زمشک ناب ‌گرد ارغوان پیدا
* دلی دارد چو سنگ سخت زیر پرنیان‌ پنهان
شعر کامل
امیر معزی