لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 121 - در مدح صدرالامم کمال‌الدین محمود : ای به هستی داده گیتی را کمال
قصیدهٔ شمارهٔ 122 - در مدح ناصرالدین طاهر و تهنیت رمضان و تحویل حمل : سایه افکند مه روزه و روز تحویل
قصیدهٔ شمارهٔ 123 - در مدح متمن الحضرة سعدالدین اسعد بن اسماعیل : مؤتمن اسعد بن اسماعیل
قصیدهٔ شمارهٔ 124 - در مدح امیر ضیاء الدین مودود احمد عصمی و تهنیت او به تشریف سلطان : مبارک باد و میمون باد و خرم
قصیدهٔ شمارهٔ 125 - در ستایش اسب صاحب ناصر الدین و تخلص به مدح او : ای زرین نعل آهنین سم
قصیدهٔ شمارهٔ 126 - در مدح سلطان غیاث الدین ابوشجاع سلیمان شاه‌بن محمد : ای خنجر مظفر تو پشت ملک عالم
قصیدهٔ شمارهٔ 127 - در مدح عمادالدین پیروزشاه و خواجه جلال‌الوزرا : ای رایت رفیعت بنیاد نظم عالم
قصیدهٔ شمارهٔ 128 - در مدح مفخرالسادة مجدالدین ابوطالب نعمه : ای کلک تو پشت ملک عالم
قصیدهٔ شمارهٔ 129 - در مدح رضیةالدین مریم : ای فخر همه نژاد آدم
قصیدهٔ شمارهٔ 130 - در صفت افلاک و بروج و مدح ناصرالدین طاهربن المظفر : جرم خورشید دوش چون گه شام
قصیدهٔ شمارهٔ 131 - در مدح ابوالمظفر ناصرالدین طاهربن مظفر : شرف گوهر اولاد نظام
قصیدهٔ شمارهٔ 132 - در مدح صاحب نظام‌الدین محمد : ای گرفته عالم از عدلت نظام
قصیدهٔ شمارهٔ 133 - در مدح ضیاء الدین مودودبن احمد عصمی : مملکت را به کلک داد نظام
قصیدهٔ شمارهٔ 134 - در صفت افلاک و بروج و مدح صاحب ناصرالدین : دوش سلطان چرخ آینه فام
قصیدهٔ شمارهٔ 135 - در مدح صاحب جلال‌الدین احمدبن مخلص : ای به استحقاق شاه شرق را قایم مقام
قصیدهٔ شمارهٔ 136 - در تهنیت ماه رمضان و مدح مجد الدین ابوالحسن عمرانی : مرحبا نو شدن و آمدن عید صیام
قصیدهٔ شمارهٔ 137 - قال فی‌التفاخر و شکایة الزمان : تا آمد از عدم به وجود اصل پیکرم
قصیدهٔ شمارهٔ 138 - در شکر مجلس صاحب ناصرالدین : ای بارگاه صاحب عادل خود این منم
قصیدهٔ شمارهٔ 139 - در صفت بارگاه ملک الوزرا مخلص‌الدین از زبان صفه : من که این صفهٔ همایونم
قصیدهٔ شمارهٔ 140 - مدح مجدالدین ابوالحسن عمرانی : آفرین باد بر چو تو مخدوم
قصیدهٔ شمارهٔ 141 - مدح صدر تاج‌الدین ابراهیم : اختیار ملوک هفت اقلیم
قصیدهٔ شمارهٔ 142 - در مدح ابوالفتح طاهربن مظفر وزیر : به حکم دعوی زیج و گواهی تقویم
قصیدهٔ شمارهٔ 143 - در مدح سیداجل عمادالدین ابوالفضل طورانی : چو شاه زنگ برآورد لشکر از ممکن
قصیدهٔ شمارهٔ 144 - در مدح امیر عادل ضیاء الدین مودود احمد عصمی : نماز شام چو خورشید گنبد گردان
قصیدهٔ شمارهٔ 145 - چون صدراعظم مجدالدین ابوالحسن عمرانی از سمرقند بازآمد و سلطان تشریفش فرمود اعدا بر او افتریها کردند در دفع آن افتریها انوری این قصیدهٔ بگفت : سه ماهه فراقت بر اهل خراسان
قصیدهٔ شمارهٔ 146 - در مدح یکی از امیران : چون شمع روز روشن از ایوان آسمان
قصیدهٔ شمارهٔ 147 - مدح یکی از اقوام پادشاه کند : ای به نیک اختر شده هم سلف سلطان جهان
قصیدهٔ شمارهٔ 148 - در مدح یکی از بزرگان : ای ز کلک توراست کار جهان
قصیدهٔ شمارهٔ 149 - در مدح مجدالدین ابوالحسن عمرانی : درآمد موکب عید همایون
قصیدهٔ شمارهٔ 150 - در مدح فیروزشاه گفته و التزام آنچه حضرت سلیمان داشته از مراتب جاه و نعمت نموده : کو آصف جم گو بیا ببین

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شب‌ها من و شمع می‌گدازیم
* اینست که سوز من نهانست
شعر کامل
سعدی
* به منزل رسید آنک پوینده بود
* رهی یافت آن کس که جوینده بود
شعر کامل
فردوسی
* پشیمانی ندارد خنده بر وضع جهان کردن
* ندارد گریه در پی خنده ای کز زعفران خیزد
شعر کامل
صائب تبریزی