لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : ای صبر ز دست دل معشوقه‌پرست
رباعی شمارهٔ 32 : دی می‌شد و از شکوفه شاخی در دست
رباعی شمارهٔ 33 : از حادثه‌ای که هرچه زو گویم هست
رباعی شمارهٔ 34 : دی با تو چنان شدم به یک خاست و نشست
رباعی شمارهٔ 35 : گفتند که شعر تو ملک داشت به دست
رباعی شمارهٔ 36 : ای عهد تو عید کامرانی پیوست
رباعی شمارهٔ 37 : گفتند که گل چمن به یکبار آراست
رباعی شمارهٔ 38 : در کوی تو هیچ کار من ناشده راست
رباعی شمارهٔ 39 : عدل تو زمانه را نگهدار بس است
رباعی شمارهٔ 40 : دل بر سر عهد استوار خویش است
رباعی شمارهٔ 41 : عشقی که همه عمر بماند این است
رباعی شمارهٔ 42 : از تو طمعم یکی صراحی باده است
رباعی شمارهٔ 43 : ای شاه جهان ملک جهان حسب تراست
رباعی شمارهٔ 44 : در سایهٔ آن زلف مشوش که تراست
رباعی شمارهٔ 45 : دوشینه شب ارچه جانم از رنج بکاست
رباعی شمارهٔ 46 : کون خر ملک ریش گاو افتادست
رباعی شمارهٔ 47 : تا حادثه قصد آل عمران کردست
رباعی شمارهٔ 48 : زلف تو از آن دم که دلم بربودست
رباعی شمارهٔ 49 : شاها به خدایی که ترا بگزیدست
رباعی شمارهٔ 50 : آن چهره که هرکه وصف او بشنیدست
رباعی شمارهٔ 51 : فرمان تو بر جهان قضای دگرست
رباعی شمارهٔ 52 : چون حسن تو رنج من به عالم سمرست
رباعی شمارهٔ 53 : در هر طرفی اگرچه یاری دگرست
رباعی شمارهٔ 54 : دیدار تو در جهان جهانی دگرست
رباعی شمارهٔ 55 : با رای تو صبح ملک بی‌گه خیزست
رباعی شمارهٔ 56 : دل در هوس شراب گلرنگ خوشست
رباعی شمارهٔ 57 : آن چیست که مقصود جهانی آنست
رباعی شمارهٔ 58 : با دل گفتم چو یار بی فرمانست
رباعی شمارهٔ 59 : با آنکه دلم در غم هجرت خونست
رباعی شمارهٔ 60 : پایی که ز بند عالمی بیرونست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همه بوستان زیر برگ گلست
* همه کوه پرلاله و سنبلست
شعر کامل
فردوسی
* آتش به جانم افکند، شوق لقای دلدار
* از دست رفت صبرم، ای ناقه! پای بردار
شعر کامل
شیخ بهایی
* با زهر چشم خنده هم آغوش کرده ای
* بادام تلخ را چه شکرپوش کرده ای؟
شعر کامل
صائب تبریزی