عراقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 140

1. بکشم به ناز روزی سر زلف مشک رنگش

2. ندهم ز دست این بار، اگر آورم به چنگش

3. سر زلف او بگیرم، لب لعل او ببوسم

4. به مراد، اگر نترسم ز دو چشم شوخ شنگش

5. سخن دهان تنگش بود ار چه خوش، ولیکن

6. نرسد به هر زبانی سخن دهان تنگش

7. چون نبات می‌گدازم، همه شب، در آب دیده

8. به امید آنکه یابم شکر از دهان تنگش

9. بروم، ز چشم مستش نظری تمام گیرم

10. که بدان نظر ببینم رخ خوب لاله رنگش

11. چو کمان ابروانش فکند خدنگ غمزه

12. چه کنم که جان نسازم سپر از پی خدنگش؟

13. زلبش عناب، یارب، چه خوش است!صلح اوخود

14. بنگر چگونه باشد؟ چو چنین خوش است جنگش

15. دلم آینه است و در وی رخ او نمی‌نماید

16. نفسی بزن، عراقی، بزدا به ناله زنگش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست
* راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
شعر کامل
حافظ
* جذبه عاشق اثر در سنگ خارا می کند
* کوهکن معشوق خود از سنگ پیدا می کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
* ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت
شعر کامل
حافظ