لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1 : هر سحر ناله و زاری کنم پیش صبا
غزل شمارهٔ 2 : ای مرا یک بارگی از خویشتن کرده جدا
غزل شمارهٔ 3 : این حادثه بین که زاد ما را
غزل شمارهٔ 4 : کشیدم رنج بسیاری دریغا
غزل شمارهٔ 5 : ندیدم در جهان کامی دریغا
غزل شمارهٔ 6 : سر به سر از لطف جانی ساقیا
غزل شمارهٔ 7 : ای ز فروغ رخت تافته صد آفتاب
غزل شمارهٔ 8 : مست خراب یابد هر لحظه در خرابات
غزل شمارهٔ 9 : دیدی چو من خرابی افتاده در خرابات
غزل شمارهٔ 10 : به یک گره که دو چشمت بر ابروان انداخت
غزل شمارهٔ 11 : چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت
غزل شمارهٔ 12 : عراقی بار دیگر توبه بشکست
غزل شمارهٔ 13 : ساقی قدحی شراب در دست
غزل شمارهٔ 14 : از پرده برون آمد، ساقی، قدحی در دست
غزل شمارهٔ 15 : دو اسبه پیک نظر می‌دوانم از چپ و راست
غزل شمارهٔ 16 : شوری ز شراب خانه برخاست
غزل شمارهٔ 17 : از میکده تا چه شور برخاست؟
غزل شمارهٔ 18 : باز مرا در غمت واقعه جانی است
غزل شمارهٔ 19 : ز خواب، نرگس مست تو سر گران برخاست
غزل شمارهٔ 20 : ناگه از میکده فغان برخاست
غزل شمارهٔ 21 : مهر مهر دلبری بر جان ماست
غزل شمارهٔ 22 : چنین که حال من زار در خرابات است
غزل شمارهٔ 23 : ندیده‌ام رخ خوب تو، روزکی چند است
غزل شمارهٔ 24 : جانا، نظری، که دل فگار است
غزل شمارهٔ 25 : دل، چو در دام عشق منظور است
غزل شمارهٔ 26 : ساز طرب عشق که داند که چه ساز است؟
غزل شمارهٔ 27 : در کوی خرابات، کسی را که نیاز است
غزل شمارهٔ 28 : طرهٔ یار پریشان چه خوش است
غزل شمارهٔ 29 : در سرم عشق تو سودایی خوش است
غزل شمارهٔ 30 : رخ نگار مرا هر زمان دگر رنگ است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هرچند که قد بی‌بدل دارد سرو
* پیش قد یارم چه محل دارد سرو
شعر کامل
مولوی
* همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
* به پیام آشنایان بنوازد آشنا را
شعر کامل
حافظ
* چو خورشید برزد سر از کوهسار
* بگسترد یاقوت بر جویبار
شعر کامل
فردوسی