لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. سحرگه بر در راحت سرایی

2. گذر کردم شنیدم مرحبایی

3. درون رفتم، ندیمی چند دیدم

4. همه سر مست عشق دلربایی

5. همه از بیخودی خوش وقت بودند

6. همه ز آشفتگی در هوی و هایی

7. ز رنگ نیستی شان رنگ و بویی

8. ز برگ بی‌نوایی‌شان نوایی

9. ز سدره برتر ایشان را مقامی

10. ورای عرش و کرسی متکایی

11. نشسته بر سر خوان فتوت

12. بهر دو کون در داده صلایی

13. نظر کردم، ندیدم ملک ایشان

14. درین عالم، بجز تن، رشته‌تایی

15. ز حیرت در همه گم گشته از خود

16. ولی در عشق هر یک رهنمایی

17. مرا گفتند: حالی چیست؟ گفتم:

18. چه پرسی حال مسکین گدایی؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری
* نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* عاقبت این خانه ها ماتم سرایی می شود
* زعفران گر جای برگ کاه در گل می کنی
شعر کامل
صائب تبریزی
* آن گل که هر دم در دست بادیست
* گو شرم بادش از عندلیبان
شعر کامل
حافظ