عراقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. سحرگه بر در راحت سرایی

2. گذر کردم شنیدم مرحبایی

3. درون رفتم، ندیمی چند دیدم

4. همه سر مست عشق دلربایی

5. همه از بیخودی خوش وقت بودند

6. همه ز آشفتگی در هوی و هایی

7. ز رنگ نیستی شان رنگ و بویی

8. ز برگ بی‌نوایی‌شان نوایی

9. ز سدره برتر ایشان را مقامی

10. ورای عرش و کرسی متکایی

11. نشسته بر سر خوان فتوت

12. بهر دو کون در داده صلایی

13. نظر کردم، ندیدم ملک ایشان

14. درین عالم، بجز تن، رشته‌تایی

15. ز حیرت در همه گم گشته از خود

16. ولی در عشق هر یک رهنمایی

17. مرا گفتند: حالی چیست؟ گفتم:

18. چه پرسی حال مسکین گدایی؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مبادا هیچ کس را روز سختی در کمین یارب
* دل گندم دو نیم از بیم سنگ آسیا گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* به کسی نظر ندارد بجز آینه بت من
* که ز عکس چهره خود شده است بت پرست او
شعر کامل
مولوی
* در گلستانی که آن سرو میان باریک هست
* سرو را در دیده باریک بین اندام نیست
شعر کامل
محتشم کاشانی