لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قدسی مشهدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 331 : تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم
غزل شمارهٔ 332 : آن بلبلم که ناله بهر قفس کشم
غزل شمارهٔ 333 : نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا افتم
غزل شمارهٔ 334 : یاد باد آن کز گلی در سینه خاری داشتم
غزل شمارهٔ 335 : تو گر بر من کشیدی تیغ، من هم جان فدا کردم
غزل شمارهٔ 336 : چه شعله‌ها زده سر ز آتشی که من دارم
غزل شمارهٔ 337 : گر شرم وصالت نبود قفل زبانم
غزل شمارهٔ 338 : ما شکست دل خود را ز خدا خواسته‌ایم
غزل شمارهٔ 339 : در قیدم و گمان که گرفتار نیستم
غزل شمارهٔ 340 : بسی منزل بریدم تا شب غم را سحر کردم
غزل شمارهٔ 341 : چون غنچه بجز پرده دل نیست پناهم
غزل شمارهٔ 342 : ز چاک سینه اشکم سر کند گر چشم تر بندم
غزل شمارهٔ 343 : چه حیرت، گر به چشم محرمانش در نمی‌آیم؟
غزل شمارهٔ 344 : شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم
غزل شمارهٔ 345 : همه جانب قدم مرحله‌پیما دارم
غزل شمارهٔ 346 : ما چشم سیه بر شجر طور نداریم
غزل شمارهٔ 347 : لبی از زمزمه عشق، خروشان دارم
غزل شمارهٔ 348 : شود هر موی بر تن شعله، گر پاس فغان دارم
غزل شمارهٔ 349 : سر تا قدم ز داغ تمنا در آتشم
غزل شمارهٔ 350 : از لعل لبت جز طمع خام ندارم
غزل شمارهٔ 351 : شب که بی روی تو از اشک دمادم سوختیم
غزل شمارهٔ 352 : عافیت غم را مداوا کرد و زین غم سوختم
غزل شمارهٔ 353 : شکل گردابی به گرد خود ز مژگان می‌کشم
غزل شمارهٔ 354 : داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان می‌روم
غزل شمارهٔ 355 : دایم چو غنچه سر به گریبان گریستم
غزل شمارهٔ 356 : روزی که ناخنی نزند عشق بر دلم
غزل شمارهٔ 357 : تلخ است زبان در دهن از تلخی کامم
غزل شمارهٔ 358 : به آشنایی چشم تو ناتوان شده‌ام
غزل شمارهٔ 359 : ما در صبح طرب، ز آب و گل غم بسته‌ایم
غزل شمارهٔ 360 : در بزم طرب، باده نابی نکشیدیم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر گل را نظر بودی چو نرگس تا جهان بیند
* ز شرم رنگ رخسارش چو نیلوفر در آبستی
شعر کامل
سعدی
* احتمال نیش کردن واجبست از بهر نوش
* حمل کوه بیستون بر یاد شیرین بار نیست
شعر کامل
سعدی
* با مدعی بگوی که ما خود شکسته‌ایم
* محتاج نیست پنجه که با ما درافکنی
شعر کامل
سعدی