هلالی جغتایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 129

1. یارب! غم ما را که به عرض تو رساند؟

2. کانجا که تویی باد رسیدن نتواند

3. خاکم چو برد باد پریشان شوم از غم

4. کز من به تو ناگاه غباری برساند

5. مشکل غم و دردی‌ست که درد و غم ما را

6. بی‌غم نکند باور و بی‌درد نداند

7. خونین‌جگری، کز غم هجران تو گرید

8. از دیده به هر چشم زدن خون بچکاند

9. عالم همه غم دان و غم او مخور ای دل

10. می خور، که تو را از غم عالم برهاند

11. مردم لب جو سرو نشانند و دل ما

12. خواهد که تو رت بیند و در دیده نشاند

13. من بنده‌ام، از بهر چه می‌رانی ازین در،

14. کس بندهٔ خود را ز در خویش نراند

15. خواهد که شود کشته به تیغ تو هلالی

16. نیکو هوسی دارد، اگر زنده بماند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
* خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
شعر کامل
حافظ
* هر دم چو تاک بار درختی نمی شویم
* چون سرو بسته ایم به دل بار خویش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر آدمی که کشتهٔ شمشیر عشق شد
* گو غم مخور که ملک ابد خونبهای اوست
شعر کامل
سعدی