لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 169

1. زاهدان کمتر شناسند آنچه ما را در سرست

2. فکر زاهد دیگر و سودای عاشق دیگرست

3. ناصحا دعوت مکن ما را به فردوس برین

4. کاستان همت صاحبدلان زآن بر ترست

5. گر براند از خانقاهم پیر خلوت باک نیست

6. دیگران را طاعت و ما را عنایت رهبرست

7. می به روی گلرخان خوردن خوش است اما چه سود

8. کاین سعادت زاهدان شهر ما را کمترست

9. چون قلم انگشت بر حرفم منه صوفی که من

10. خرقه کردم رهن مستان و سمن در دفترست

11. ما برندی بر مقام قرب رفتیم و هنوز

12. همچنان پیر ملامت گوی ما بر منبرست

13. داشت آن سودا که در پایت سر اندازد کمال

14. سر برفت و همچنانش این نمنا در سرست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن چه هر شب بگذرد از چرخ فریاد منست
* و آن چه آن مه را به خاطر نگذرد یاد منست
شعر کامل
محتشم کاشانی
* خبر ز تلخی آب بقا کسی دارد
* که همچو خضر گرفتار عمر جاویدست
شعر کامل
صائب تبریزی
* شراب اگر نبود، آتشم به ساغر کن
* گدای میکده را شعله در کدو کافی ست
شعر کامل
حزین لاهیجی