لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 336

1. با باد لبت ساقی چون می به قدح ریزد

2. صد کشته به یک جرعه از خاک بر انگیزد

3. گر زیر درخت گل باز آنی و بنشینی

4. هر باد که برخیزد گل بر سر گل ریزد

5. بنمای به خوبان رخ در حسن مکن دعوی

6. تا زلف تو از هر سو منشور بیاویزد

7. گو چشم نو کمتر خور خون در مسکینان

8. بیمار ز پر خوردن شرطیست که پرهیزد

9. افتاد رقیب از پا چون اشک به أه ما

10. زین گونه نیفتادست این بار که برخیزد

11. تا شد به لبت همدم دل سوخت ز غم جان هم

12. در موم زنند آتش با شهد چو آمیزد

13. از جور سر زلفت نگریخت کمال آئی

14. عیار که شبرو شد از سلسله نگریزد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گل بخواهد چید بی‌شک باغبان
* ور نچیند خود فرو ریزد ز بار
شعر کامل
سعدی
* بیاض روی تو را نیست نقش درخور از آنک
* سوادی از خط مشکین بر ارغوان داری
شعر کامل
حافظ
* رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
* بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
شعر کامل
سعدی