کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 632

1. رفت بار من و بگذاشت مرا با دل ریش

2. آشنا ناشده بیگانه شد از عاشق خویش

3. نوش ناکرده هنوز از می وصلش جا می

4. خوردم از فرفت او بر دل ریش این همه نیش

5. قاصدی کو که بیارد خبر از آمدنش

6. تا فرستم بر او جان و دل رفته ز پیش

7. اگر تکبر کند و تازه به من می رسدش

8. ارزانکه او محتشم است و من مسکین درویش

9. آن کمان گوشه ابرو چه بلائیست زهی

10. که برآورد مرا راست چو تیر از همه کیش

11. جای آنست کز اندیشه دوری تو باز

12. سر بر آرد به جنون عقل من دور اندیش

13. جمع بود از تو پراکنده دلیهای کمال

14. باز رفتی و پراکنده نمک بر سر ریش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفت نیلوفر چو کلک از آب سر بیرون کشد
* کیست او تا پیش کلک اندر سرش افتد سری
شعر کامل
انوری
* بس که دردسر ز فریاد و فغان خود کشم
* از دهان چون ناله می خواهم زبان خود کشم
شعر کامل
جامی
* شبنم ز باغبان نکشد منت وصال
* معشوق در کنار بود پاک دیده را
شعر کامل
صائب تبریزی