محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 555

1. مرا به دست غم خود گذاشتی رفتی

2. غم جهان همه بر من گماشتی رفتی

3. سواد خط مژه‌ام زان فراق نامه سترد

4. که در وداع بنامم گذاشتی رفتی

5. دل از وفا به تو می‌داد دست عهد ابد

6. ازو تو عهد گسل واگذاشتی رفتی

7. به غیر حسرت و مردن بری نداد آن تخم

8. که در زمین دل خسته کاشتی رفتی

9. لوای هجر که یک چند بود افکنده

10. تو در شکست غمش برفراشتی رفتی

11. مرا که ابرش ادبار بد به زین ماندم

12. تو زین بر ابلق اقبلال داشتی رفتی

13. دگر به زیستن محتشم امید مدار

14. چنین که در تب مرگش گذاشتی رفتی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز خاک آفریدت خداوند پاک
* پس ای بنده افتادگی کن چو خاک
شعر کامل
سعدی
* شبنم نکرد داغ دل لاله را علاج
* نتوان به گریه شست خط سرنوشت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* ازنشاط اهل دل ظاهرپرستان غافلند
* پسته دایم در میان پوست خندان می شود
شعر کامل
صائب تبریزی