مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 357

1. چو آن کان کرم ما را شکارست

2. به هر دم هدیه ما را ده هزارست

3. که ما را نردبان زرین و سیمین

4. نهد چون قصد ما بر بام یارست

5. بلادری‌ست در عالم نهانی

6. که بر ما گنج و بر بیگانه مارست

7. به پیش ما خزینه سیم مشمر

8. که ما را زر و سیم بی‌شمارست

9. ز پروانه اگر این افترا بود

10. دو صد چندین ز دست شهریارست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چوب قفس ز گریه صیاد کرد گل
* من دل بر آشیانه پر خار بسته ام
شعر کامل
صائب تبریزی
* غرض از کون تو بودی که ز پروردن نخل
* گرچه از خار گذر نیست غرض هم رطبست
شعر کامل
انوری
* ای لال زوصف تو زبانها
* کوته زثنای تو بیانها
شعر کامل
فیض کاشانی