لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3061 : اگر تو یار نداری چرا طلب نکنی
غزل شمارهٔ 3062 : اگر تو مست شرابی چرا حشر نکنی
غزل شمارهٔ 3063 : به هر دلی که درآیی چو عشق بنشینی
غزل شمارهٔ 3064 : ز بامداد دلم می‌پرد به سودایی
غزل شمارهٔ 3065 : شدم به سوی چه آب همچو سقایی
غزل شمارهٔ 3066 : رسید ترکم با چهره‌های گل وردی
غزل شمارهٔ 3067 : تو در عقیله ترتیب کفش و دستاری
غزل شمارهٔ 3068 : فرست باده جان را به رسم دلداری
غزل شمارهٔ 3069 : نگاهبان دو دیده‌ست چشم دلداری
غزل شمارهٔ 3070 : اگر به خشم شود چرخ هفتم از تو بری
غزل شمارهٔ 3071 : دلا همای وصالی بپر چرا نپری
غزل شمارهٔ 3072 : به من نگر که بجز من به هر کی درنگری
غزل شمارهٔ 3073 : بیا بیا که پشیمان شوی از این دوری
غزل شمارهٔ 3074 : مسلم آمد یار مرا دل افروزی
غزل شمارهٔ 3075 : بیا بیا که تو از نادرات ایامی
غزل شمارهٔ 3076 : بلندتر شده‌ست آفتاب انسانی
غزل شمارهٔ 3077 : ایا مربی جان از صداع جان چونی
غزل شمارهٔ 3078 : ز آب تشنه گرفته‌ست خشم می‌بینی
غزل شمارهٔ 3079 : بیامدیم دگربار سوی مولایی
غزل شمارهٔ 3080 : تو نور دیده جان یا دو دیده مایی
غزل شمارهٔ 3081 : تو عاشقی چه کسی از کجا رسیدستی
غزل شمارهٔ 3082 : رهید جان دوم از خودی و از هستی
غزل شمارهٔ 3083 : بیا بیا که چو آب حیات درخوردی
غزل شمارهٔ 3084 : به جان تو که بگویی وطن کجا داری
غزل شمارهٔ 3085 : به حق آنک تو جان و جهان جانداری
غزل شمارهٔ 3086 : شبی که دررسد از عشق پیک بیداری
غزل شمارهٔ 3087 : اگر تو همره بلبل ز بهر گلزاری
غزل شمارهٔ 3088 : حرام گشت از این پس فغان و غمخواری
غزل شمارهٔ 3089 : به اهل پرده اسرارها ببر خبری
غزل شمارهٔ 3090 : بجه بجه ز جهان تا شه جهان باشی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هم ز وصف لبت زبان خجلست
* هم ز زلف تو مشک و بان خجلست
شعر کامل
اوحدی
* اول کسی که ریخته است آب روی من
* اشک است کش به خون جگر پروریده‌ام
شعر کامل
سلمان ساوجی
* ساختم با آتش دل لاله زاری شد مرا
* سوختم خار تعلق نوبهاری شد مرا
شعر کامل
رهی معیری