لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 451 : پنهان مشو که روی تو بر ما مبارکست
غزل شمارهٔ 452 : ساقی و سردهی ز لب یارم آرزوست
غزل شمارهٔ 453 : بد دوش بی‌تو تیره شب و روشنی نداشت
غزل شمارهٔ 454 : جان سوی جسم آمد و تن سوی جان نرفت
غزل شمارهٔ 455 : آن روح را که عشق حقیقی شعار نیست
غزل شمارهٔ 456 : ما را کنار گیر تو را خود کنار نیست
غزل شمارهٔ 457 : ای چنگ پرده‌های سپاهانم آرزوست
غزل شمارهٔ 458 : امروز چرخ را ز مه ما تحیریست
غزل شمارهٔ 459 : ای مرده‌ای که در تو ز جان هیچ بوی نیست
غزل شمارهٔ 460 : عاشق آن قند تو جان شکرخای ماست
غزل شمارهٔ 461 : شاه گشادست رو دیده شه بین که راست
غزل شمارهٔ 462 : یوسف کنعانیم روی چو ماهم گواست
غزل شمارهٔ 463 : هر نفس آواز عشق می‌رسد از چپ و راست
غزل شمارهٔ 464 : نوبت وصل و لقاست نوبت حشر و بقاست
غزل شمارهٔ 465 : کار ندارم جز این کارگه و کارم اوست
غزل شمارهٔ 466 : باز درآمد به بزم مجلسیان دوست دوست
غزل شمارهٔ 467 : آنک چنان می‌رود ای عجب او جان کیست
غزل شمارهٔ 468 : با وی از ایمان و کفر باخبری کافریست
غزل شمارهٔ 469 : ای غم اگر مو شوی پیش منت بار نیست
غزل شمارهٔ 470 : ای غم اگر مو شوی پیش منت بار نیست
غزل شمارهٔ 471 : پیش چنین ماه رو گیج شدن واجبست
غزل شمارهٔ 472 : کالبد ما ز خواب کاهل و مشغول خاست
غزل شمارهٔ 473 : هر نفس آواز عشق می‌رسد از چپ و راست
غزل شمارهٔ 474 : ز عشق روی تو روشن دل بنین و بنات
غزل شمارهٔ 475 : بیا که عاشق ماهست وز اختران پیداست
غزل شمارهٔ 476 : بخند بر همه عالم که جای خنده تو راست
غزل شمارهٔ 477 : ز آفتاب سعادت مرا شراباتست
غزل شمارهٔ 478 : وجود من به کف یار جز که ساغر نیست
غزل شمارهٔ 479 : ستیزه کن که ز خوبان ستیزه شیرینست
غزل شمارهٔ 480 : به حق آن که در این دل بجز ولای تو نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کرانی ندارد بیابان ما
* قراری ندارد دل و جان ما
شعر کامل
مولوی
* به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
* که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را
شعر کامل
حافظ
* کی کند ناخوب را بیداد خوب
* چون کند نامرد را کافور مرد
شعر کامل
سنایی