لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1621 : چو غلام آفتابم هم از آفتاب گویم
غزل شمارهٔ 1622 : تو ز من ملول گشتی که من از تو ناشتابم
غزل شمارهٔ 1623 : هذیان که گفت دشمن به درون دل شنیدم
غزل شمارهٔ 1624 : خبری اگر شنیدی ز جمال و حسن یارم
غزل شمارهٔ 1625 : دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم
غزل شمارهٔ 1626 : فلکا بگو که تا کی گله‌های یار گویم
غزل شمارهٔ 1627 : نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
غزل شمارهٔ 1628 : دیده از خلق ببستم چو جمالش دیدم
غزل شمارهٔ 1629 : دل چه خورده‌ست عجب دوش که من مخمورم
غزل شمارهٔ 1630 : گر مرا خار زند آن گل خندان بکشم
غزل شمارهٔ 1631 : در فروبند که ما عاشق این میکده‌ایم
غزل شمارهٔ 1632 : هله رفتیم و گرانی ز جمالت بردیم
غزل شمارهٔ 1633 : در فروبند که ما عاشق این انجمنیم
غزل شمارهٔ 1634 : عقل گوید که من او را به زبان بفریبم
غزل شمارهٔ 1635 : دم به دم از ره دل پیک خیالش رسدم
غزل شمارهٔ 1636 : از بت باخبر من خبری می رسدم
غزل شمارهٔ 1637 : منم آن دزد که شب نقب زدم ببریدم
غزل شمارهٔ 1638 : مادرم بخت بده است و پدرم جود و کرم
غزل شمارهٔ 1639 : ای خوشا روز که پیش چو تو سلطان میرم
غزل شمارهٔ 1640 : گر تو خواهی که تو را بی‌کس و تنها نکنم
غزل شمارهٔ 1641 : من چو در گور درون خفته همی‌فرسایم
غزل شمارهٔ 1642 : ساقیا ما ز ثریا به زمین افتادیم
غزل شمارهٔ 1643 : چند خسپیم صبوح است صلا برخیزیم
غزل شمارهٔ 1644 : جز ز فتان دو چشمت ز کی مفتون باشیم
غزل شمارهٔ 1645 : گر تو مستی بر ما آی که ما مستانیم
غزل شمارهٔ 1646 : روز آن است که ما خویش بر آن یار زنیم
غزل شمارهٔ 1647 : روز شادی است بیا تا همگان یار شویم
غزل شمارهٔ 1648 : ساقیا عربده کردیم که در جنگ شویم
غزل شمارهٔ 1649 : وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
غزل شمارهٔ 1650 : خوش بنوشم تو اگر زهر نهی در جامم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به جان زنده‌دلان سعدیا که ملک وجود
* نیرزد آنکه وجودی ز خود بیازارند
شعر کامل
سعدی
* چو شب دامن روز اندر کشید
* درفش خور آمد ز بالا پدید
شعر کامل
فردوسی
* من به اوج لامکان بردم، وگرنه پیش ازین
* عشقبازی پله ای از دار بالاتر نداشت
شعر کامل
صائب تبریزی