لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 511 : از آتش سودای توام تابی بود
رباعی شمارهٔ 512 : از آتش عشق تو جوانی خیزد
رباعی شمارهٔ 513 : از آتش عشق دوست تفها بزنید
رباعی شمارهٔ 514 : از آتش عشق سردها گرم شود
رباعی شمارهٔ 515 : از آدمیی دمی بجائی ارزد
رباعی شمارهٔ 516 : از تاب تو نی یار و عدو میماند
رباعی شمارهٔ 517 : از خاک کف پات سران حیرانند
رباعی شمارهٔ 518 : از درد چو جان تو به فریاد آید
رباعی شمارهٔ 519 : از دیدن روئیکه ترا دیده بود
رباعی شمارهٔ 520 : از شبنم عشق خاک آدم گل شد
رباعی شمارهٔ 521 : از شربت سودای تو هر جان که مزید
رباعی شمارهٔ 522 : از عشق تو دریا همه شور انگیزد
رباعی شمارهٔ 523 : از عشق خدا نه بر زیان خواهی شد
رباعی شمارهٔ 524 : از لشکر صبرم علمی بیش نماند
رباعی شمارهٔ 525 : از لطف تو هیچ بنده نومید نشد
رباعی شمارهٔ 526 : از ما بت عیار گریزان باشد
رباعی شمارهٔ 527 : از نیکی تو طبع بداندیش نماند
رباعی شمارهٔ 528 : از یاد خدای مرد مطلق خیزد
رباعی شمارهٔ 529 : افسوس که طبع دلفروزیت نبود
رباعی شمارهٔ 530 : اکنون که رخت جان جهانی بربود
رباعی شمارهٔ 531 : امروز خوش است هر که او جان دارد
رباعی شمارهٔ 532 : امروز ما یار جنون میخواهد
رباعی شمارهٔ 533 : امشب چه لطیف و با نوا می‌گردد
رباعی شمارهٔ 534 : امشب ساقی به مشک می گردان کرد
رباعی شمارهٔ 535 : امشب شب آن نیست که از خانه روند
رباعی شمارهٔ 536 : اندر دل بی‌وفا غم و ماتم باد
رباعی شمارهٔ 537 : اندر رمضان خاک تو زر میگردد
رباعی شمارهٔ 538 : اندر ره فقر دیده نادیده کنند
رباعی شمارهٔ 539 : اندر طلب آن قوم که بشتافته‌اند
رباعی شمارهٔ 540 : اندیشهٔ هشیار تو هشیار کشد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر که به جور رقیب یا به جفای حبیب
* عهد فرامش کند مدعی بی‌وفاست
شعر کامل
سعدی
* لب عیسی صفتش مرده به دم زنده کند
* گر پرد با پر جان جانب کیوان رسدش
شعر کامل
مولوی
* شب که سرو قامت او شمع این کاشانه بود
* تا سحر گه بر گریزان پر پروانه بود
شعر کامل
صائب تبریزی