لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 481 : آن روز که عشق با دلم بستیزد
رباعی شمارهٔ 482 : آن روز که کار وصل را ساز آید
رباعی شمارهٔ 483 : آن روز که مهرگان گردون زده‌اند
رباعی شمارهٔ 484 : آن سر که بود بی‌خبر از وی خسبد
رباعی شمارهٔ 485 : آن طرفه جماعتی که جانشان بکشد
رباعی شمارهٔ 486 : آن عشق که برق و بوش تا فرق رسید
رباعی شمارهٔ 487 : آن کان نبات و تنگ شکر نامد
رباعی شمارهٔ 488 : آن کز تو خدای این گدا می‌خواهد
رباعی شمارهٔ 489 : آن کس که بر آتش جهانم بنهاد
رباعی شمارهٔ 490 : آن کس که ترا بیند و خندان نشود
رباعی شمارهٔ 491 : آن کس که ترا شناخت جان را چه کند
رباعی شمارهٔ 492 : آن کس که از آب و گل نگاری دارد
رباعی شمارهٔ 493 : آن کس که ز چرخ نیم نانی دارد
رباعی شمارهٔ 494 : آن کس که ز دل دم اناالحق میزد
رباعی شمارهٔ 495 : آن کس که مرا به صدق اقرار کند
رباعی شمارهٔ 496 : آن کیست که بیرون درون مینگرد
رباعی شمارهٔ 497 : آن لحظه که آن سرو روانم برسید
رباعی شمارهٔ 498 : آن لحظه که از پیرهنت بوی رسد
رباعی شمارهٔ 499 : آن نزدیکی که دلستان را باشد
رباعی شمارهٔ 500 : آن وسوسه‌ای که شرمها را ببرد
رباعی شمارهٔ 501 : آنها که بتش خزان سوخته‌اند
رباعی شمارهٔ 502 : آنها که به کوی عارفان افتادند
رباعی شمارهٔ 503 : آنها که چو آب صافی و ساده روند
رباعی شمارهٔ 504 : آنها که دل از الست مست آوردند
رباعی شمارهٔ 505 : آنها که شب و روز ترا بر اثرند
رباعی شمارهٔ 506 : آن یار که از طبیب دل برباید
رباعی شمارهٔ 507 : آن یار که عقلها شکارش میشد
رباعی شمارهٔ 508 : آهو بدود چو در پیش سگ بیند
رباعی شمارهٔ 509 : اجری ده ارواحی و سلطان ابد
رباعی شمارهٔ 510 : از آب حیات دوست بیمار نماند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نقش لب تو از شکر و پسته بسته‌اند
* زلف و رخت ز نسترن و لاله رسته‌اند
شعر کامل
اوحدی
* مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
* رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست
شعر کامل
حافظ
* بس تجربه کردیم در این دیر مکافات
* با دردکشان هر که درافتاد برافتاد
شعر کامل
حافظ