لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 451 : هم عابد و هم زاهد و هم خونریز است
رباعی شمارهٔ 452 : یاری که به حسن از صفت افزونست
رباعی شمارهٔ 453 : یاری که به نزد او گل و خار یکیست
رباعی شمارهٔ 454 : یاری که غمش دوای هر بیمار است
رباعی شمارهٔ 455 : یکبار به مردم و مرا کس نگریست
رباعی شمارهٔ 456 : یک چشم من از روز جدائی بگریست
رباعی شمارهٔ 457 : ای آنکه کنی کون و مکانرا محدث
رباعی شمارهٔ 458 : ما را چو ز عشق میشود راست مزاج
رباعی شمارهٔ 459 : اندر سر من نبود جز رای صلاح
رباعی شمارهٔ 460 : آبی که از این دیده چو خون میریزد
رباعی شمارهٔ 461 : آنان که محققان این درگاهند
رباعی شمارهٔ 462 : آن تازه تنی که در بلای تو بود
رباعی شمارهٔ 463 : آنجا بنشین که همنشین مردانند
رباعی شمارهٔ 464 : آنجا که بهر سخن دل ما گردد
رباعی شمارهٔ 465 : آن خوبانی که فتنهٔ بتکده‌اند
رباعی شمارهٔ 466 : آن دشمن دوست روی دیدی که چه کرد
رباعی شمارهٔ 467 : آن دل که به شاهد نهان درنگرد
رباعی شمارهٔ 468 : آندم که ز افلاک گهر ریز کند
رباعی شمارهٔ 469 : آن ذره که جز همدم خورشید نشد
رباعی شمارهٔ 470 : آن راحت جان گرد دلم میگردد
رباعی شمارهٔ 471 : آنرا که به ضاعت قناعت باشد
رباعی شمارهٔ 472 : آن را که به علم و عقل افراشته‌اند
رباعی شمارهٔ 473 : آن را که خدای ناف بر عشق برید
رباعی شمارهٔ 474 : آنرا که ز عشق دوست بیداد رسد
رباعی شمارهٔ 475 : آن را منگر که ذوفنون آید مرد
رباعی شمارهٔ 476 : آن رفت که بودمی من از عشق تو شاد
رباعی شمارهٔ 477 : آن روز که جان خرقهٔ قالب پوشید
رباعی شمارهٔ 478 : آن روز که جانم ره کیوان گیرد
رباعی شمارهٔ 479 : آن روز که چشم تو ز من برگردد
رباعی شمارهٔ 480 : آن روز که روز ابر و باران باشد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گاه خلوت صوفیان وقت با موی چو شیر
* ورد خود ذکر برنج و شیر و شکر کرده‌اند
شعر کامل
سنایی
* آن مه طوبی خرام گر بچمن بگذرد
* سرو خرامان برد قامت او را نماز
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* عیبجو دلدادگان را سرزنش ها میکند
* وای اگر با او کند دل آنچه با ما میکند
شعر کامل
رهی معیری