لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر اول
شماره 1 - سر آغاز : بشنو این نی چون شکایت می‌کند
شماره 2 - عاشق شدن پادشاه بر کنیزک رنجور و تدبیر کردن در صحت او : بشنوید ای دوستان این داستان
شماره 3 - ظاهر شدن عجز حکیمان از معالجهٔ کنیزک و روی آوردن پادشاه به درگاه اله و در خواب دیدن او ولیی را : شه چو عجز آن حکیمان را بدید
شماره 4 - از خداوند ولی‌التوفیق در خواستن توفیق رعایت ادب در همه حالها و بیان کردن وخامت ضررهای بی‌ادبی : از خدا جوییم توفیق ادب
شماره 5 - ملاقات پادشاه با آن ولی که در خوابش نمودند : دست بگشاد و کنارانش گرفت
شماره 6 - بردن پادشاه آن طبیب را بر بیمار تا حال او را ببیند : قصهٔ رنجور و رنجوری بخواند
شماره 7 - خلوت طلبیدن آن ولی از پادشاه جهت دریافتن رنج کنیزک : گفت ای شه خلوتی کن خانه را
شماره 8 - دریافتن آن ولی رنج را و عرض کردن رنج او را پیش پادشاه : بعد از آن برخاست و عزم شاه کرد
شماره 9 - فرستادن پادشاه رسولان به سمرقند به آوردن زرگر : شه فرستاد آن طرف یک دو رسول
شماره 10 - بیان آنک کشتن و زهر دادن مرد زرگر به اشارت الهی بود نه به هوای نفس و تامل فاسد : کشتن آن مرد بر دست حکیم
شماره 11 - حکایت بقال و طوطی و روغن ریختن طوطی در دکان : بود بقالی و وی را طوطیی
شماره 12 - داستان آن پادشاه جهود کی نصرانیان را می‌کشت از بهر تعصب : بود شاهی در جهودان ظلم‌ساز
شماره 13 - آموختن وزیر مکر پادشاه را : او وزیری داشت گبر و عشوه ده
شماره 14 - تلبیس وزیر بانصاری : پس بگویم من بسر نصرانیم
شماره 15 - قبول کردن نصاری مکر وزیر را : صد هزاران مرد ترسا سوی او
شماره 16 - متابعت نصاری وزیر را : دل بدو دادند ترسایان تمام
شماره 17 - قصهٔ دیدن خلیفه لیلی را : گفت لیلی را خلیفه کان توی
شماره 18 - بیان حسد وزیر : آن وزیرک از حسد بودش نژاد
شماره 19 - فهم کردن حاذقان نصاری مکر وزیر را : هر که صاحب ذوق بود از گفت او
شماره 20 - پیغام شاه پنهان با وزیر : در میان شاه و او پیغامها
شماره 21 - بیان دوازده سبط از نصاری : قوم عیسی را بد اندر دار و گیر
شماره 22 - تخلیط وزیر در احکام انجیل : ساخت طوماری به نام هر یکی
شماره 23 - در بیان آنک این اختلافات در صورت روش است نی در حقیقت راه : او ز یک رنگی عیسی بو نداشت
شماره 24 - بیان خسارت وزیر درین مکر : همچو شه نادان و غافل بد وزیر
شماره 25 - مکر دیگر انگیختن وزیر در اضلال قوم : مکر دیگر آن وزیر از خود ببست
شماره 26 - دفع گفتن وزیر مریدان را : گفت هان ای سخرگان گفت و گو
شماره 27 - مکر کردن مریدان کی خلوت را بشکن : جمله گفتند ای حکیم رخنه‌جو
شماره 28 - جواب گفتن وزیر کی خلوت را نمی‌شکنم : گفت حجتهای خود کوته کنید
شماره 29 - اعتراض مریدان در خلوت وزیر : جمله گفتند ای وزیر انکار نیست
شماره 30 - نومید کردن وزیر مریدان را از رفض خلوت : آن وزیر از اندرون آواز داد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زردرویی می کشم چون نی ز همراهان خویش
* من که از ذوق سفر هرگز کمر نگشاده ام
شعر کامل
صائب تبریزی
* می نماید تلخی بادام آخر خویش را
* گرچه شیرین کار او را در شکر پنهان کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* تو را که گفت که سعدی نه مرد عشق تو باشد
* گر از وفات بگردم درست شد که نه مردم
شعر کامل
سعدی