لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم
شماره 91 - بیان آنک هر حس مدرکی را از آدمی نیز مدرکاتی دیگرست کی از مدرکات آن حس دگر بی‌خبرست چنانک هر پیشه‌ور استاد اعجمی کار آن استاد دگر پیشه‌ورست و بی‌خبری او از آنک وظیفهٔ او نیست دلیل نکند کی آن مدرکات نیست اگر چه به حکم حال منکر بود آن را اما از منکری او اینجا جز بی‌خبری نمی‌خواهیم درین مقام : چنبرهٔ دید جهان ادراک تست
شماره 92 - حمله بردن این جهانیان بر آن جهانیان و تاختن بردن تا سینور ذر و نسل کی سر حد غیب است و غفلت ایشان از کمین کی چون غازی به غزا نرود کافر تاختن آورد : حمله بردند اسپه جسمانیان
شماره 93 - بیان آنک تن خاکی آدمی هم‌چون آهن نیکو جوهر قابل آینه شدن است تا درو هم در دنیا بهشت و دوزخ و قیامت و غیر آن معاینه بنماید نه بر طریق خیال : پس چو آهن گرچه تیره‌هیکلی
شماره 94 - باز گفتن موسی علیه‌السلام اسرار فرعون را و واقعات او را ظهر الغیب تابخبیری حق ایمان آورد یا گمان برد : ز آهن تیره بقدرت می‌نمود
شماره 95 - بیان آنک در توبه بازست : هین مکن زین پس فراگیر احتراز
شماره 96 - گفتن موسی علیه‌السلام فرعون را کی از من یک پند قبول کن و چهار فضیلت عوض بستان : هین ز من بپذیر یک چیز و بیار
شماره 97 - شرح کردن موسی علیه‌السلام آن چهار فضیلت را جهت پای مزد ایمان فرعون : گفت موسی که اولین آن چهار
شماره 98 - تفسیر کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف : خانه بر کن کز عقیق این یمن
شماره 99 - غره شدن آدمی به ذکاوت و تصویرات طبع خویشتن و طلب ناکردن علم غیب کی علم انبیاست : دیدم اندر خانه من نقش و نگار
شماره 100 - بیان این خبر کی کلموا الناس علی قدر عقولهم لا علی قدر عقولکم حتی لا یکذبوا الله و رسوله : چونک با کودک سر و کارم فتاد
شماره 101 - قوله علیه السلام من بشرنی بخروج صفر بشرته بالجنة : احمد آخر زمان را انتقال
شماره 102 - مشورت کردن فرعون با ایسیه در ایمان آوردن به موسی علیه‌السلام : باز گفت او این سخن با ایسیه
شماره 103 - قصهٔ باز پادشاه و کمپیر زن : باز اسپیدی به کمپیری دهی
شماره 104 - قصهٔ آن زن کی طفل او بر سر ناودان غیژید و خطر افتادن بود و از علی کرم‌الله وجهه چاره جست : یک زنی آمد به پیش مرتضی
شماره 105 - مشورت کردن فرعون با وزیرش هامان در ایمان آوردن به موسی علیه‌السلام : گفت با هامان چون تنهااش بدید
شماره 106 - تزییف سخن هامان علیه‌اللعنه : دوست از دشمن همی نشناخت او
شماره 107 - نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون : گفت موسی لطف بنمودیم وجود
شماره 108 - منازعت امیران عرب با مصطفی علیه‌السلام کی ملک را مقاسمت کن با ما تا نزاعی نباشد و جواب فرمودن مصطفی علیه‌السلام کی من مامورم درین امارت و بحث ایشان از طرفین : آن امیران عرب گرد آمدند
شماره 109 - در بیان آنک شناسای قدرت حق نپرسد کی بهشت و دوزخ کجاست : هر کجا خدا دوزخ کند
شماره 110 - جواب دهری کی منکر الوهیت است و عالم را قدیم می‌گوید : دی یکی می‌گفت عالم حادثست
شماره 111 - تفسیر این آیت کی و ما خلقنا السموات والارض و ما بینهما الا بالحق نیافریدمشان بهر همین کی شما می‌بینید بلک بهر معنی و حکمت باقیه کی شما نمی‌بینید آن را : هیچ نقاشی نگارد زین نقش
شماره 112 - وحی کردن حق به موسی علیه‌السلام کی ای موسی من کی خالقم تعالی ترا دوست می‌دارم : گفت موسی را به وحی دل خدا
شماره 113 - خشم کردن پادشاه بر ندیم و شفاعت کردن شفیع آن مغضوب علیه را و از پادشاه درخواستن و پادشاه شفاعت او قبول کردن و رنجیدن ندیم از این شفیع کی چرا شفاعت کردی : پادشاهی بر ندیمی خشم کرد
شماره 114 - گفتن خلیل مر جبرئیل را علیهماالسلام چون پرسیدش کی الک حاجة خلیل جوابش داد کی اما الیک فلا : من خلیل وقتم و او جبرئیل
شماره 115 - مطالبه کردن موسی علیه‌السلام حضرت را کی خلقت خلقا اهلکتهم و جواب آمدن : گفت موسی ای خداوند حساب
شماره 116 - بیان آنک روح حیوانی و عقل جز وی و وهم و خیال بر مثال دوغند و روح کی باقیست درین دوغ هم‌چون روغن پنهانست : جوهر صدقت خفی شد در دروغ
شماره 117 - مثال دیگر هم درین معنی : هست بازیهای آن شیر علم
شماره 118 - حکایت آن پادشاه‌زاده کی پادشاهی حقیقی بوی روی نمود یوم یفرالمرء من اخیه و امه و ابیه نقد وقت او شد پادشاهی این خاک تودهٔ کودک طبعان کی قلعه گیری نام کنند آن کودک کی چیره آید بر سر خاک توده برآید و لاف زندگی قلعه مراست کودکان دیگر بر وی رشک برند کی التراب ربیع الصبیان آن پادشاه‌زاده چو از قید رنگها برست گفت من این خاکهای رنگین را همان خاک دون می‌گویم زر و اطلس و اکسون نمی‌گویم من ازین اکسون رستم یکسون رفتم و آتیناه الحکم صبیا ارشاد حق را مرور سالها حاجت نیست در قدرت کن فیکون هیچ کس سخن قابلیت نگوید : پادشاهی داشت یک برنا پسر
شماره 119 - عروس آوردن پادشاه فرزند خود را از خوف انقطاع نسل : پس عروسی خواست باید بهر او
شماره 120 - اختیار کردن پادشاه دختر درویش زاهدی را از جهت پسر و اعتراض کردن اهل حرم و ننگ داشتن ایشان از پیوندی درویش : مادر شه‌زاده گفت از نقص عقل

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در تکیه قلندران چو بنگم دادند
* در کاسه بجای لوت سنگم دادند
شعر کامل
ابوسعید ابوالخیر
* یا نمی باید ز آزادی زدن چون سرو لاف
* یا گره از بی بری در دل نمی باید گرفت
شعر کامل
صائب تبریزی
* به سایه خفته بدم دی که یارم آمد و گفت
* چه خفته ای که رسید آفتاب در سایه
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی