لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ملا هادی سبزواری_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 151 : از باده مغز تر کن و آن یار نغز جو
غزل شمارهٔ 152 : راه عشق است و بهرگام دوصد جان بگرو
غزل شمارهٔ 153 : ای مهر همچو مه ز رخت کرده کسب ضو
غزل شمارهٔ 154 : قد کاد شمسی تخفی شعاعه
غزل شمارهٔ 155 : چو ماه چارده دارم نگاری چارده سال
غزل شمارهٔ 156 : ای نرگست سحر آفرین لعلت شکرخا آمده
غزل شمارهٔ 157 : گیرم نقاب برفکنی از رخ چو ماه
غزل شمارهٔ 158 : از مژه گرچشم مستت دست در خنجر زده
غزل شمارهٔ 159 : دل مستمند و حیران بهوای آب و دانه
غزل شمارهٔ 160 : خوشا جانی که جانانش تو باشی
غزل شمارهٔ 161 : نه بگویمت که مهری نه بخوانمت که ماهی
غزل شمارهٔ 162 : هذ اغزال هلال السمآء مضناکی
غزل شمارهٔ 163 : صبا برگو بآن شیرین که گاهی
غزل شمارهٔ 164 : دلا دیریست دور از دلستانی
غزل شمارهٔ 165 : پا مانده در گل در سرزمینی
غزل شمارهٔ 166 : خاک در تو ما را به ز آب زندگانی
غزل شمارهٔ 167 : الاقد صاد عقلی بالدلالی
غزل شمارهٔ 168 : آنچه در مدرسه عمریست که اندوختمی
غزل شمارهٔ 169 : بر قامت تو شد راست دنیای کن فکانی
غزل شمارهٔ 170 : تا دل اندر نظر آورده نگار عجبی
غزل شمارهٔ 171 : خوبان همه چو صورت تو دلنشین چو جانی
غزل شمارهٔ 172 : عشق است حیات جاودانی
غزل شمارهٔ 173 : ز اِشتیاق تو مُردم نه پیکی و نه پیامی
غزل شمارهٔ 174 : اَلا مَن مُبَلِغٌ سَلُمی سَلامی
غزل شمارهٔ 175 : از غصّه دلم خون است در گوشهٔ تنهائی
غزل شمارهٔ 176 : اَلا یا نَفسُ غُزتُک اَلاَمانی
غزل شمارهٔ 177 : مپند ار او نهان و تو عیانی
غزل شمارهٔ 178 : نبود چو ماه روی تو تابنده اختری
غزل شمارهٔ 179 : نه از لفظ تو پیغامی نه از کلک تو تحریری
غزل شمارهٔ 180 : اتی الربیع قیل الهموم بالنغماتی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زمانه به خون تو تشنه شود
* براندام تو موی دشنه شود
شعر کامل
فردوسی
* خبرت هست که در شهر شکر ارزان شد
* خبرت هست که دی گم شد و تابستان شد
شعر کامل
مولوی
* مردم آخر همه مردند ز بیماری دل
* به امیدی که تو را بر سر بیمار آرند
شعر کامل
فروغی بسطامی